Wound healing effect of naringin gel in alloxan induced diabetic mice
Göster/ Aç
Erişim
info:eu-repo/semantics/openAccessTarih
2020Yazar
Okur, Mehmet EvrenŞakul, Ayşe Arzu
Ayla, Şule
Karadağ, Ayşe Esra
Şahin Şenyüz, Cemre
Batur, Şebnem
Daylan, Benay
Özdemir, Ekrem Musa
Palabıyık-Yücelik, Sezin
Sipahi, Hande
Aydın, Ahmet
Üst veri
Tüm öğe kaydını gösterKünye
Okur, M. E., Şakul, A. A., Ayla, Ş., Karadağ, A. E., Şahin Şenyüz, C., Batur, Ş. ... Aydın, A. (2020). Wound healing effect of naringin gel in alloxan induced diabetic mice. Journal of Faculty of Pharmacy of Ankara University, 44(3), 397-414. https://dx.doi.org/10.33483/jfpau.742224Özet
Objective: The aim of this study was to investigate the effects of naringin, a known flavonoid, on in vitro cytotoxicity, irritation and in vivo potential efficacy when topically applied to the diabetic wound. Material and Method: In vitro direct contact assay and hen's egg chorio-allantoin membrane tests were used to evaluate irritation, and cytotoxicity potential of Naringin. In vitro antimicrobial activity was also tested. Topical treatments were administered once a day on the wound. Wound lesions were photographed and statistically analyzed. After the 10th day, histopathological parameters of tissues were assessed. Result and Discussion: The results showed that naringin gel has no cytotoxicity and irritation potential. Also, it displayed a weak antimicrobial effect. Aside from these, in vivo studies revealed that naringin gel showed statistically higher wound contraction and re-epithelialization, the thickness of granulation tissue, angiogenesis scores. The results indicated that naringin gel effectively enhanced diabetic wound healing, and so this formulation could be considered a promising therapeutic alternative for treating diabetic wounds. Amaç: Bu çalışmanın amacı, bir flavonoid olan Naringin’in in vitro sitotoksisite, irritasyon ile diyabetik yara üzerindeki in vivo potansiyel etkilerini araştırmaktı. Gereç ve Yöntem: Naringin'in irritasyon ve sitotoksisite potansiyelini değerlendirmek için in vitro doğrudan temas deneyi ve tavuk yumurtası korio-allantoin membran testleri kullanıldı. Aynı zamanda in vitro antimikrobiyal etkinlikte test edildi. Topikal tedaviler günde bir kez yaraya uygulandı. Yara lezyonları fotoğraflandı ve istatistiksel olarak analiz edildi. 10. günden sonra dokuların histopatolojik parametrelerideğerlendirildi.Sonuç ve Tartışma: Sonuçlar, naringin jelin sitotoksisite ve tahriş potansiyeli olmadığını göstermiştir. Ayrıca, zayıf bir antimikrobiyal etki gösterdi. Bunların yanı sıra, in vivo çalışmalar naringin jelin istatistikselolarak daha yüksek yara kapanması ve re-epitelyalizasyon, granülasyon dokusunun kalınlığı ve anjiyogenezskorları gösterdiğini ortaya koymuştur. Sonuçlar, naringin jelin diyabetik yara iyileşmesini etkili bir şekilde arttırdığını gösterdi ve bu nedenle bu formülasyon, diyabetik yaraların tedavisi için umut verici bir terapötik alternatif olarak düşünülebilir.
Kaynak
Journal of Faculty of Pharmacy of Ankara UniversityCilt
44Sayı
3Koleksiyonlar
- Makale Koleksiyonu [273]
- Makale Koleksiyonu [3649]
- Scopus İndeksli Yayınlar Koleksiyonu [6283]