Impact of HLA-DPB1 matching in unrelated allogeneic atem cell transplantation: Results of two centers from Turkey

Abstract

In this study, we retrospectively examined 34 donor/recipient transplant pairs fully tested for the alleles HLA-A, B, C, DRB1, DQB1 and DPB1 in two different centers in Istanbul, Turkey. HLA-DPB1 disparity in at least one antigen level was 79.6% and only 20.6% of transplant pairs were fully identical for HLA-DPB1, in our study group. Neutrophil and thrombocyte engraftment successfully occurred in the entire study group. When the occurrence of severe (Grade III-IV) aGVHD was taken into account, we have observed that, non-permissive HLA-DPB1 mismatches were a significant factor for development of severe aGVHD (p= 0.019). There was a trend of increasing significance for the gut (p= 0.006) and liver (p: 0.054) aGVHD but not for skin aGVHD in non-permissive HLA-DPB1 mismatched transplantations. In multivariate analysis, non-permissive HLA-DPB1 mismatches remained as an independent factor for severe aGVHD. Our results did not show a significant impact of HLA-DPB1 mismatches on relapse. In survival analysis, both HLA-DPB1 disparities and non-permissive mismatches showed a decreasing trend of event free and overall survival times. Considering these results during donor selection may improve transplant outcomes in the setting of unrelated ASCT.

Çalışmamızda, İstanbul, Türkiye’de bulunan 2 farklı merkezde takip ettiğimiz ve HLA-A, B, C, DRB1, DQB1 ve DPB1 için tam olarak test edilmiş, 34 donör/alıcı çiftinin akraba-dışı allojeneik kök hücre nakli verileri geriye dönük olarak incelendi. En az bir antijen seviyesinde HLA-DPB1 uyumsuzluk oranı %79.6 olarak saptandı. Sadece %20.6 transplant çiftinde HLA-DPB1 tam uyumlu olduğu görüldü. Nötrofil ve trombosit engraftmanı tüm hasta grubuda başarılı bir şekilde meydana geldi. Şiddetli (Derece III-IV) aGVHH dikkate alındığında, nonpermisif HLA-DPB1 uyumsuzluklarının önemli bir faktör olduğu saptandı (p= 0.019). Nonpermisif HLA-DPB1 uyumsuzluğu bulunan nakillerde barsak (p= 0.006) ve karaciğer (p: 0.054) aGVHH’nda artış saptanırken, cilt aGVHH’da bu bulguya rastlanmadı. Çok değişkenli analizde, permisif olmayan HLA-DPB1 uyumsuzlukları şiddetli aGVHH için bağımsız bir faktör olduğu görüldü. HLA-DPB1 uyumsuzluklarının relaps üzerine anlamlı bir etkisinin olmadığı görüldü. Sağkalım analizinde, hem HLA-DPB1 uyumsuzluklarının, hem de nonpermisif uyumsuzlukların olaysız ve genel sağkalım zamanlarında azalma eğilimine neden olduğu görüldü. Donör seçimi sırasında bu sonuçların gözönüne alınması akraba-dışı allojeneik kök hücre nakli sonuçlarını iyileştirebilir.