Plantar sole characteristics are associated with postural stability

Abstract

Objective: The foot is the endpoint of the lower extremity kinetic chain and the role of the anthropometric measurements of the plantar sole in postural steadiness has not been established well. This study aimed to assess the association between plantar sole dimensions and body sway.

Materials and Methods: One hundred ten young healthy volunteers were recruited for the study. The postural stability was measured using the modified Clinical Test of Sensory Interaction on Balance and the Tandem Stance test on a force platform. Anthropometric assessments were performed on a digital footprint image that was recorded by the same force platform. Maximum foot length, maximum foot width, heel width, medial longitudinal arch width, total contact area, foot index, Clarke's angle (CA) and Staheli Arch index (SAI) were recorded.

Results: Foot length and foot width had the reverse relationship with body sway when visual and somato-sensory inputs were limited. Postural stability was better with increasing foot contact area in cushioned and eyes closed conditions. Postural stability worsened with increasing values of SAI and CA when somato-sensory and visual inputs limited.

Conclusion: This study revealed that plantar sole dimensions and foot postural influence balance, especially when the somato-sensorial and visual systems are challenged together.

Amaç: Alt ekstremite kinetik zincirinin son noktası ayaktır. Ayak tabanının antropometrik parametrelerinin postüral stabilite üzerindeki etkisi iyi belirlenmemiştir. Bu çalışmada ayak tabanının antropometrik değerleri ile vücut salınımı arasındaki ilişkiyi değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Araştırmaya toplam 110 gönüllü katıldı. Postüral stabilite Tandem Stance testi ve Denge Üzerindeki Duyusal Etkileşim Klinik testi kullanılarak kuvvet platformunda ölçüldü. Antropometrik ölçümler platform tarafından kaydedilen dijital ayak izi görüntüsü üzerinde gerçekleştirildi. Maksimum ayak uzunluğu, topuk genişliği, maksimum ayak genişliği, ayak indeksi, toplam temas alanı, Clarke açısı (CA) ve Staheli Ark indeks (SAİ) değerleri kaydedildi. Verilerin istatiksel analizi %95 güven aralığında, SPSS versiyon 22.0 kullanılarak gerçekleştirildi, tanımlayıcı istatistikler ortalama ± standart sapma olarak ifade edildi, p<0,05 değeri istatiksel olarak anlamlı kabul edildi. Veriler arasındaki ilişkiler Pearson korelasyon analizi ile değerlendirildi. Bulgular: Görsel ve somato-duyusal girdiler sınırlandırıldığında ayak genişliği ve ayak uzunluğu, vücut salınımı ile ters orantılı olarak bulundu. Postüral stabilitenin gözler kapalı iken yumuşak zeminde ayak temas alanı arttıkça daha iyi olduğu tespit edildi. Görsel ve somato-duyusal girdiler sınırlı olduğunda CA ve SAİ’nin artan değerleri ile postüral stabilite kötüleşti. Sonuç: Bu çalışma, ayak duruşu ve plantar taban boyutlarının özellikle görsel ve somato-duyusal sistemler sınırlandırıldığında dengeyi etkilediğini ortaya koymuştur.