Behçet hastalığı ile takipli hastalarda obstetrik süreçlerin retrospektif değerlendirmesi
Göster/ Aç
Erişim
info:eu-repo/semantics/openAccessAttribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 Internationalhttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.enTarih
2023Yazar
Deniz, RabiaDeniz, Ferdanur
Kalem, Gizem Şirin
Özgür, Duygu Sevinç
Akkuzu, Gamze
Karaalioğlu, Bilgin
Yıldırım, Fatih
İnce, Burak
Kalkan, Kübra
Kalkan, Kübra
Bes, Cemal
Üst veri
Tüm öğe kaydını gösterKünye
Deniz, R., Deniz, F., Kalem, G. Ş., Özgür, D. S., Akkuzu, G., Karaalioğlu, B. ... Bes, C. (2023). Behçet hastalığı ile takipli hastalarda obstetrik süreçlerin retrospektif değerlendirmesi. Ulusal Romatoloji Dergisi, 15(3), 149-153. https://dx.doi.org/10.4274/raed.galenos.2023.83803Özet
Amaç: Behçet hastalığı (BH), her iki cinsiyeti de etkileyen ve genellikle üreme çağında tanı konulan multisistemik bir vaskülittir. Bu çalışmada, BH ile gebelik arasındaki ilişkiyi hem maternal hem de fetal açıdan araştırmayı amaçladık. Yöntem: Bu retrospektif, tek merkezli, tanımlayıcı çalışmada 18 Behçet hastasının toplam 61 gebeliği incelendi. Klinik ve demografik veriler, hasta yaşı, hastalık öyküsü, obstetrik öykü, gebelik sonucu ve hem maternal hem de fetal komplikasyonlara ilişkin kayıtlardan elde edildi. Hatırlama yanlılığını önlemek için, her hastanın yalnızca son gebeliği, hastalık aktivitesi ve gebelik sırasında ilaç kullanımı veya revizyonu açısından değerlendirildi. Bulgular: Hastaların tanı anındaki ortanca yaşı 25 ve ilk gebelik yaşı 24,5 idi. Gebelikte ortanca BH süresi 3,5 yıldı. Sadece bir hastanın gebelik için in vitro fertilizasyon desteği gerekti. Tüm hastalar son gebelikten önce remisyondaydı. On dört (%77,8) hastada gebelikte herhangi bir semptom görülmezken, geri kalan 3 hastada mukokutanöz ve 1 hastada vasküler aktivite mevcuttu. Canlı doğum oranı %74,1, abortus %20,7, preterm doğum %11,6, preeklampsi %5,6 olup, doğumsal fetal anomali izlenmedi. Sonuç: Gebelikte vasküler komplikasyonlar dışında majör organ tutulumu tanımlanmadı. Sağlıklı gebeliklere kıyasla daha yüksek abortus oranları gözlemlendi. Obstetrik morbidite ve fetal sonuçlarda BH ilişkili olumsuzluk görülmedi. BH gebelik başlangıcı için bir kontrendikasyon olmayıp, gebelik öncesi hastalık aktivitesinin kontrolü, potansiyel teratojenik ajanların revizyonu ve olası komplikasyonlar açısından hastaların sık takibi riskleri en aza indirmek için önemlidir. Objective: Behçet’s disease (BD) is a multisystemic vasculitis affecting both gender and usually diagnosed in reproductive age. In this study, we aimed to investigate the relation between BD and pregnancy on the both maternal and fetal aspects. Methods: In this retrospective, single-center, descriptive study we analysed total 61 pregnancies of 18 BD patients. Clinical and demographic data were obtained from patients records regarding maternal age, disease histroy, obstetric history, pregnancy outcome and both maternal and fetal complicaitons. To prevent recall bias, only the recent pregnancy of each patient were evaluated for disease activity and use or revision of medicaitons during pregnancy. Results: The median age of the patients at diagnosis was 25 and first pregnancy age was 24.5 years. The median duration of BD during pregnancy was 3.5 years. Only one patient needed to in vitro fertilization to become pregnant. All patients were in remission before recent pregnancy. Fourteen (77.8%) patients had no symptoms during recent pregnancy, while remaining 3 patients had mucocutaneous and 1 patient had vascular activity. The rate of live birth was 74.1%, abortus was 20.7%, preterm labor was 11.6%, pre-eclampsia was 5.6%, and no congenital fetal abnormality was observed. Conclusion: Except for vascular complications, no major organ involvement was described during pregnancy. Higher miscarriage rates were observed compared the healthy pregnancyies. Obstetric complications were not increased and fetal outcomes were not negatively affected by BD. BD is not a contraindication for the onset of pregnancy but control of disease activity before pregnancy, revision of potentially teratogenic agents, and frequent follow-up of patients in view of potential complicaitons are important to minimize risks.
Kaynak
Ulusal Romatoloji DergisiCilt
15Sayı
3Bağlantı
https://dx.doi.org/10.4274/raed.galenos.2023.83803https://hdl.handle.net/20.500.12511/12253
Koleksiyonlar
- Makale Koleksiyonu [3656]
- Scopus İndeksli Yayınlar Koleksiyonu [6298]