Yeme tutumu ve ebeveyn kabul reddi arasındaki ilişkide öz-şefkat ile öz-yeterliliğin aracı rolü

Abstract

Araştırmada 18-35 yaş arası yetişkin bireylerin yeme tutumları ile ebeveyn kabul-reddi arasındaki ilişkide öz-şefkat ile öz yeterliliğin aracı rolü incelenmiştir. Araştırma örnekleminde 456 katılımcı (381 kadın ve 75 erkek) bulunmaktadır. Sosyo-demografik Bilgi Formu, Yeme Tutum Testi-26 Ölçeği, Yetişkin Ebeveyn Kabul-Red Ölçeği Kısa Formu, Özşefkat Ölçeği Kısa Formu, Genel Özyeterlilik Ölçeği uygulanmıştır. Araştırmanın sonuçları, yeme tutumu ve ebeveyn kabul puanları arasındaki korelasyonun istatistiksel olarak anlamlı olduğu gösterdiği gibi özşefkat ve özyeterlilik puanlarının da anlamlı olduğunu göstermektedir. Aracılık analizi de hem öz şefkatin hem de öz yeterliliğin sadece anne kabulü ile yeme tutumu arasındaki ilişkide değil aynı zamanda baba kabulü ile yeme tutumu arasındaki ilişkide de önemli aracı roller oynadığını göstermiştir.

In this study, we examined the mediation roles of self compassion and self efficacy in the relationship between eating attitudes and parental acceptance-rejection among adult participants aged between 18 and 35. Sampla of the study contains 456 participants (381 women and 75 men). Socio-demographic information form, Eating Attitude-26 Scale, Parental acceptance and rejection scale, Brief Self Compassion scale and General self-efficacy scale has been applied. The results of the study showed that correlation between eating attitude and parental acceptance scores were statistically significant as well as self compassion and self efficacy scores. The mediation analysis showed that both self compassion and self efficacys plays significant mediator roles not only in the relationship between mother acceptance and eating attitude, but also in the relationship between father acceptance and eating attitude.