Kekeleyen ve kekelemeyen 8-12 yaş arası çocukların yaşam kalitesi bulgularının karşılaştırılması – İstanbul örneklemi

Abstract

Araştırmamızda, kekeleyen ve kekelemeyen 8-12 yaş arası çocukların ve ebeveynlerinin yaşam kalitesi bulgularının fiziksel işlevsellik, duygusal işlevsellik, sosyal işlevsellik ve okul işlevselliği alt başlıklarında karşılaştırılması ve kekemelik şiddeti yüksek ve düşük olan çocukların yaşam kalitesi bulgularının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Araştırmaya kekemeliği olan 30 ve kekemeliği olmayan 29 çocuk olmak üzere toplam 59 çocuk ve bu çocukların birer ebeveyni olmak üzere toplamda 118 kişi katılmıştır. Katılımcılar İstanbul ilinde bulunan özel eğitim ve rehabilitasyon merkezleri ve özel dil-konuşma kliniklerine başvuran ve İstanbul ilinde ulaşılan gönüllü çocuk ve ebeveynler arasından seçilmiştir. Katılımcılardan veri toplama amacıyla demografik bilgi formunu ve Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği'ni doldurmaları istenmiştir. Kekemeliği olan çocukların kekemelik şiddeti Kekemelik Şiddeti Değerlendirme Aracı (KEŞİDA) kullanılarak ölçülmüştür. Araştırmanın bulguları; kekeleyen ve kekelemeyen çocukların yaşam kalitesi arasında farklılık bulunduğunu göstermektedir (p<,05). Buna göre araştırmaya katılan kekelemeyen çocuk ve ebeveynlerinin yaşam kalitelerinin, tüm alt başlıklarda kekeleyen çocuk ve ebeveynlerinden daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmada kekeleyen çocukların kekemelik şiddetine göre yaşam kaliteleri arasında bir fark olup olmadığı araştırılmış ve kekemelik şiddetine göre kekeleyen çocukların ve ebeveynlerinin çocukları için doldurduğu yaşam kalitesi ölçeği puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür (p>,05). Kekemelik okul çağı döneminde özellikle sosyal ve duygusal işlevsellik olarak, yaşam kalitesini etkilemektedir. Kekemelik terapilerinde sadece kekemeliğin şiddetine odaklanmak yerine, yaşam kalitesi bulgularına dikkat edilmesi ve kekeleyen çocukların yaşam kalitelerinin iyileştirilmesine yönelik çalışmalar yapılması gerekmektedir.

The aim of this study was to compare findings related to the quality of life of 8-12 year old children who stutter and do not stutter and their parents. The quality life of the participants is investigated under the sub-headings of physical functionality, emotional functionality, social functionality and school functionality. The results compared quality of life findings children with high and low stuttering severity. A total of 118 people, including 30 stuttering and 29 non-stuttering children and one of the parents of each participant participated in the study. Participants were selected from among children and parents who applied to special education and rehabilitation centers and speech clinics in Istanbul and were reached in Istanbul. For data collection, participants were asked to fill out a demographic information form and the Children's Quality of Life Scale for data collection. Stuttering severity of children with stuttering was measured using the Stuttering Severity Assessment Tool. The results of the study indicated a difference the quality of life of children who stutter and those who do not (p<.05). These results indicate that overall the quality of life of the participating children who do-not stutter and their parents is higher compated to that of the participating child and parents who stutter in all of dimensions evaluated in the Children's Quality of Life Scale. This study also investigated whether there was a difference between the quality of life of children who stuttered according to the severity of stuttering, and was no statistically significant difference between the quality of life scores of the children with different stuttering levels were found; p>,05. At school age, stuttering affects the quality of life, especially in terms of social and emotional functionality. In stuttering therapies, instead of focusing only on the severity of stuttering, is is necesseray to pay attention to quality of life findings and to work on improving the quality of life of children who stutter.