Neoadjuvan kemoterapi alan lokal ileri meme kanserli hastalarda moleküler alt tiplere göre yanıt oranları ile klinik sonuçlar üzerine etkili prediktif ve prognostik faktörlerin gözden geçirilmesi

Abstract

Meme kanseri dünya genelinde kadınlarda en sık görülen kanser türüdür. Günümüzde çalışmalarda neoadjuvan tedavi almış meme kanserli hastalarda tedaviye yanıtın moleküler alt tiplere göre farklılık gösterdiği, bunun tedavi ve prognoz üzerine etkili olabileceği gösterilmiştir. Çalışmamızda neoadjuvan kemoterapi alan lokal ileri meme kanserli hastalarda moleküler alt tiplere göre yanıt oranları ile klinik sonuçlar üzerine etkili prediktif ve prognostik faktörlerin geriye yönelik gözden geçirilmesi, özellikle bu faktörlerin hastalıksız sağkalım (HSK) ve genel sağkalım (GSK) üzerine etkilerinin gösterilmesi amaçlandı. Çalışmaya İstanbul Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Onkoloji Kliniğinde takip ve tedavi edilen, lokal ileri meme kanseri tanısı konulup neoadjuvan kemoterapi almış ve sonrası cerrahi uygulanmış 139 kadın hasta dahil edildi. Hastaların klinikopatolojik özellikleri ve moleküler özellikleri hasta dosyalarından kaydedildi. Mevcut verilere göre hastaların HSK ve GSK'ları analiz edildi. Vakaların 13'ü (%9.4) luminal A, 47'si (%33.8) luminal B-HER2 negatif, 22'si (%15.8) luminal B-HER2 pozitif, 25'i (%18) HER2 eksprese eden, 32'si (%23) triple negatif alt tip olarak saptandı. Neoadjuvan kemoterapiye cerrahi sonrası histopatolojik değerlendirmede patolojik tam yanıt oranları luminal A alt tipte %38.5, luminal B HER(-) alt tipte %27.7, luminal B HER(+) alt tipte %68.1, HER2 eksprese eden alt tipte %56 oranında, triple negatif alt tipte ise %68.7 olarak saptandı. Diğer bir ifadeyle, HER2(+) alt tipler ve triple negatif alt tipte neoadjuvan kemoterapiye patolojik tam yanıt oranları luminal A ve HER(-) alt gruplara göre anlamlı olarak daha fazla bulundu (p=0.013). HSK için yapılan çok değişkenli analizde tümör lokalizasyonu (p=0.028, HR:9.84; %95 CI:1.27-21.3) ve patolojik tam yanıt varlığı (p=0.03, HR:0.54;%95 CI: 0.10-4.25) bağımsız prognostik faktörler olarak saptandı. Çok değişkenli analiz GSK için yapıldığında ise, yalnızca neoadjuvan kemoterapiye patolojik tam yanıtın bulunup bulunmaması bağımsız prognostik gösterge olarak bulundu (p=0.011, HR:0.34; %95 CI:0.09-2.13). Patolojik tam yanıtı predikte eden bağımsız faktörlerin saptanması için lojistik regresyon analizi yapıldığında; neoadjuvan kemoterapiye PET yanıtı değerlendirmesinde tam metabolik yanıt veya tam metabolik+anatomik yanıt bulunması patolojik yanıtı predikte eden bağımsız faktör olarak anlamlı bulundu (p<0.001, OR:4.55;%95 CI:2.34-8.82). Yine tümörün HER2 eksprese eden alt tipte olması (p=0.03, OR:1.24; %95 CI:0.10-2.57) veya triple negatif alt tipte olması (p=0.011, OR:3.25; %95 CI:0.08-4.98) patolojik tam yanıtı predikte eden istatistiki olarak anlamlı diğer faktörler olarak saptandı. Çalışmamızda moleküler alt tipin neoadjuvan tedaviye yanıt oranlarını doğrudan etkilediği ve prediktif bir faktör olduğu, ayrıca tedaviye patolojik tam yanıt elde edilmesinin prognostik bir gösterge olduğu gösterilmiştir.

Breast cancer is the most common type of cancer in women worldwide. Nowadays, it has been shown that the response to treatment in breast cancer patients receiving neoadjuvant therapy varies according to molecular subtypes and this may have an effect on treatment and prognosis. In this study, we aimed to evaluate the predictive and prognostic factors that effect clinical outcomes and response rates according to molecular subtypes in patients with locally advanced breast cancer receiving neoadjuvant chemotherapy, and show the effects of these factors on disease-free survival (DFS) and overall survival (OS). The study included 139 female locally advanced breast cancer patients who received neoadjuvant chemotherapy and underwent surgery. These patients were followed up and treated at Istanbul Medipol University Medical Faculty, Department of Medical Oncology. Clinicopathological features and molecular characteristics of the patients were recorded from the patient charts. According to the available data, DFS and OS of the patients were analyzed. Thirteen (9.4%) of the patients were luminal A, 47 (33.8%) were luminal B-HER2 negative, 22 (15.8%) were luminal B-HER2 positive, 25 (18%) were HER2 expressing and 32 (23%) were triple negative subtypes. Pathological complete response rates to neoadjuvant chemotherapy after surgery were 38.5% in luminal A subtype, 27.7% in luminal B HER (-) subtype, 68.1% in luminal B HER (+) subtype, 56% in HER2 expressing subtype and 68.7% in triple negative subtype. In other words, pathological complete response rates to neoadjuvant chemotherapy in HER2 (+) and triple negative subtypes were significantly higher than luminal A and HER (-) subtypes (p=0.013). Multivariate analysis for DFS indicated that tumor localization (p=0.028, HR:9.84;%95 CI:1.27-21.3) and pathological complete response (p=0.03, HR:0.54;%95 CI: 0.10-4.25) were found to be independent prognostic factors. When multivariate analysis was performed for OS, the presence or absence of pathological complete response to neoadjuvant chemotherapy was an independent prognostic indicator (p=0.011, HR:0.34;%95 CI:0.09-2.13). When logistic regression analysis was performed to determine independent factors predicting pathological complete response, complete metabolic response or complete metabolic + anatomical response in PET scan after neoadjuvant chemotherapy was found to be an independent factor predicting the pathological response. (p<0.001, OR:4.55;%95 CI:2.34-8.82). Moreover, HER2 (-) expressing (p=0.03, OR:1.24; %95 CI:0.10-2.57) or triple negative subtypes (p=0.011, OR:3.25; %95 CI:0.08-4.98) of the tumor were the other statistically significant factors predicting the pathological complete response. In our study, it was shown that molecular subtype directly affects the response rates to neoadjuvant therapy and is a predictive factor, and a complete pathological response to treatment is an important prognostic factor.