Hemşirelerin işten ayrılma niyetlerini etkileyen faktörlerin belirlenmesi

Abstract

Bu çalışma, hemşirelerin işten ayrılma niyetlerini etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı ve kesitsel olacak şekilde planlandı ve uygulandı. Araştırma evrenini Başkent Üniversitesi Ankara Hastanesi ile Başkent Üniversitesi İstanbul Sağlık ve Araştırma Merkezi Hastanesinde çalışan ve 1 Aralık 2017 ile 1 Mart 2018 tarihlerinde çalışmaya gönüllü katılmayı kabul eden ve sorulara eksiksiz cevap veren 300 hemşire oluşturdu. Çalışma kapsamında verilerin toplanması amacıyla hemşirelere "Sosyodemografik Bilgileri Tanılama Formu", "Minnesota İş Doyum Ölçeği", "İşten Ayrılma Niyeti Ölçeği" ve "Hemşirelik İş İndeksi-Çalışma Ortamını Değerlendirme Ölçeği" uygulandı. Ölçeklerden elde edilen veriler, hemşirelerin demografik özellikleri ile ölçek altboyutlarının karşılaştırmaları amacıyla t-test, tek yönlü varyans analizi gibi yöntemlerle değerlendirildi, çalışmaya katılan hemşirelerin 19 ile 59 yaşları arasında olduğu, %68'inin bekar, %15,3'ünün yönetici hemşire olarak görev yaptığı ve %46,3'ünün lisans mezunu olduğu belirlenmiştir. Çalışmaya katılan hemşirelerin %35,3'ünün işten ayrılma niyeti gösterdiği, hemşirelerin içsel doyum seviyelerinin (3,13) dışsal doyum düzeylerine göre daha yüksek olduğu (2,72) ve çalışma ortamına yönelik değerlendirmelerinin orta derecede olduğu (2,94) belirlendi. Çalışmada hemşirelerin demografik bazı özelliklerinin işten ayrılma niyetlerinin, iş doyumları ve çalışma ortamına dair algılarını etkilediği, iş doyumu ve çalışma ortamının hemşirelerin işten ayrılma niyetleri üzerinde belirleyici bir etkisi olduğu bulundu. Çalışma ayrıca sonuç olarak; hemşirelerin işten ayrılma niyetlerinin azaltılması ve önlenmesi amacıyla hemşirelerin iş doyumu düzeylerinin arttırılmasına yönelik çalışmaların düzenlenmesi, hemşirelerin çalışma ortamlarının iyileştirilmesi ve sağlık kurumlarında hasta bakımı ve memnuniyetinin sağlanmasına yönelik çaba ve özenin, kurum yöneticileri tarafından hemşirelere de gösterilmesi önerilmektedir.

This study was conducted in order to determine the factors that influencing nurses' intention to leave profession, as to be cross-sectional and descriptive. The universe of the study constituted of 300 nurses who work in Başkent University Ankara Hospital and Başkent University İstanbul Health and Research Center Hospital and agreed to participate in the study and give answer for questionarre exactly. Study was conducted between dates of December 1st, 2017 and March 1st, 2018. In order to collect data for the study "Sociodemographic Information Form", "Minnesota Job Satisfaction Scale", "Intention to Leave Work Scale and "Nursing Work Index-Work-Work Environment Assesment Scale" were used. Obtained data from the scales were analyzed with statistical methods such as t-test and one way variance analysis test. It is determined that the nurses were between 19 and 59 years old, also of them 68 % of the nurses were single, 15,3 % work as leader nurse and 46,3 % are university graduates. In the study, it is seen that 35,3% of nurses showed high intention to leave from nursing profession and intristic satisfaction of nurses (3,13) is higher than external satisfaction levels (2,72). Nurses assessed their working environment as moderate (2,94). As a result of their perception of working environment, intentions to leave from profession and job satisfaction influenced by some demographic factors. After all the results were evaluated, it is determined that nurses' intention to leave from profession highly influenced by their job satisfaction levels and their working environment. At the end of the study, it is suggested that in order to decrease or prevent nurses' intention to leave from their jobs, studies should be organized to increase job satisfaction, nurses' working environment must be improved, effort and care that supply patient satisfaction and care should be given to nurses by managers.