Tip 2 diyabet farkındalığı, uyunç ölçümü ve vücut kitle indeksinin yerine kas/ yağ oranının kullanılabilirliğinin araştırılması

Abstract

Çalışmanın amacı, eczaneye gelip risk altında olduğu tespit edilen ve ilgili hekimlere yönlendirilen hastaların, ilaç uyumlarının belirlenmesi ve risk faktörlerinden olan BKİ yerine yağ oranının kullanılabilirliğinin incelenmesidir. Çalışmaya 127'si kadın, 6'sı erkek, 133 gönüllü katılmıştır. Gönüllü olabilme şartı 18 yaşından büyük ve önceden diyabet teşhisi almamış olmasıdır. Tip 2 Diyabet Risk Anketi (FINDRISK) ile diyabet riski değerlendirilmiştir. Kişinin bel çevresi ve Omron BF 511 cihazı ile kilo, kas-yağ değerleri ölçülmüş, BKİ'si hesaplanmıştır. Hastadan açlık kan şekeri (AKŞ), HbA1c, insülin direnci sonuçları istenmiştir. Kilolu kişilere diyetisyen diyet programı belirlemiştir. Diyabet riski yüksek çıkan gönüllüler doktora yönlendirilmiştir ve ilaç uyum durumu Morisky-Green İlaç Tedavisine Uyum Ölçeği ile ölçülmüştür. Elde edilen veriler SPSS 22.0 sürümü ile yapılmış, anlamlılık düzeyi olarak %95 güven aralığında 0,05 olarak kabul edilmiştir. Katılımcıların %94,74'si kadın, %5,26'sı erkektir ve yaş ortalaması; %44,36 kişisi 25-45 yaş, %45,87 kişisi 45-65 yaş aralığındadır. Katılımcıların %16,54'ü normal, %36,84'ü şişman ve%46,62'si obez olarak belirlenmiştir. Kan sonuçlarını getiren 74 kişiden 31 kişinin prediyabetik olduğu tespit edilmiştir. 31 kişinin ilk ve son BKİ değerlerine bakıldığında, anlamlı derecede düşme tespit edilmiştir (p<0,001). Ayrıca, prediyabetik bireylerin BKİ ve yağ oranı karşılaştırıldığında, bu değerler arasında anlamlı bir ilişki bulunmaktadır (p<0,05). Birçok gelişmiş ülkede olduğu gibi ülkemizdeki eczanelerin koruyucu sağlık hizmetine faydasının daha da arttırılması adına, kan şekeri gibi basit testlerin yapılabilmesi için yasal düzenlemelerin olması ve teşviklerin (meslek hakkı vs.) verilmesi gerektiğini düşünüyoruz. Bu çalışma aynı zamanda risk faktörlerinden biri olan obezite ile mücadelede, eczanede diyetisyen ile çalışma konusunda, eczacıya yine birtakım teşvikler verilirse başarılı sonuçlar elde edilebileceğini göstermiştir.

The prevalence of type 2 diabetes is quite high in present day and is gradually in creasing. This study aims at identifying the medical compliance of patients-at-risk and patients who are referred to doctors, and also at examining the usability of muscle fat ratio over BMI. A total of 133 volunteers (127 female, 6 male) participated in the study. The volunteers are older than 18 years of age and have not been diagnosed with diabetes before. The diabetes risk was identified through type 2 diabetes risk survey (FINDRISK). Waist circumference of the participants were measured; Omron BF511 was used for identifying BMI, muscle-fat ratio and participant weight. The patient is asked to get his/her pre-meal blood glucose, HbA1c, insülin levels checked. A dietician prepared a diet list for over weight participants. High-risk participants were referred to the doctor and their medical compliance was determined through Morisky-Green test. The resulting data was processed in SPSS 22. Females constitute 94.74 % of participants where as there maining 5.26 % is male. The median age is 25-45 years for 44.36% of participants; 45-65 years of age for there maining 45.87 %. It has been found that 16.54 % of participants is normal weight; 36.84 % is over weight and 46.62 % is obese. Of the 74 participiants who had blood results, 31 participants were found to be at prediabetes risk. When the first and last BMI of 31 patients were examined, a significant decrease was observed (p<0.001). In addition, when BMI and fat ratio of people with prediabetes were compared, there was a significant relationship between these values (p<0.05). As in many developed countries, we believe that in order to increase the benefit of pharmacies in our country to preventive health services, it is necessary to make legal tests such as blood sugar and give incentives (such as fee - for-service). This study demonstrates that fight against obesity can yield useful results if pharmacists are provided with certain incentives on collaborating with dieticians. As the BMI method yields more reliable results for the assessment of bodily compositions, it should be particularly considered in clinical and health assessments.