Kişi-iş uyumu ve yaşam doyumu ilişkisinde işte kendini yetiştirmenin aracı etkisi1
Citation
Çırpan, H., Vardarlıer, P. ve Koçak, Ö. E. (2019). Kişi-iş uyumu ve yaşam doyumu ilişkisinde işte kendini yetiştirmenin aracı etkisi1. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(41). 237-252. https://doi.org/10.31795/baunsobed.581782Abstract
Bu çalışmanın amacı, özel sektör beyaz yaka çalışanlarının kişi iş uyumu ile yaşam doyumları arasındaki ilişkide işte kendini yetiştirmenin aracı rolünü inceleyerek kişi-iş uyumunun genel hayat doyumuna etki etmesini sağlayan mekanizmaya ışık tutmaktır. Bilindiği üzere yaşamımızın önemli bir bölümü iş hayatında geçmektedir. Bu nedenle iş hayatından elde edilen doyum, kişinin genel yaşam doyumunu etkileme gücüne sahiptir. Dolayısıyla kişinin çalışmış olduğu iş ile uyumunun kişinin yaşamdan elde ettiği doyum üzerindeki etkisini ve buna aracılık eden değişkenleri belirlemek önemlidir. Bu araştırmada kişinin işi ile ilişkisinde önemli bir değişken olan “işte kendini yetiştirme”nin aracı rolü incelenmiştir. Kolayda örnekleme yöntemi kullanılarak ulaşılan 284 kişiden toplanan verilerle araştırma gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizi için doğrulayıcı faktör ve yol analizleri dahil olmak üzere yapısal eşitlik modellemesi ve aracı değişken etkisi için bootstrap yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen sonuçlar işte kendini yetiştirmenin kısmi aracı değişken etkisi olduğunu göstermektedir. The aim of this study is to shed light on the underlying mechanism by which person-job fit affects general life satisfaction through examining the mediating role of thriving at work. As it is known, a significant part of our life is spent at work. For this reason, the satisfaction obtained from work life may have the power to influence the general life satisfaction of the person. Therefore, it is important to determine the amount of effect of person-job fit on life satisfaction along with the variables that mediate this effect. In this research, the mediating role of “thriving at work” which is an influential variable in relation to the work life of the person has been investigated. Data were collected from 284 participants using the convenience sampling method. For the analysis of the data, structural equation modelling was used. For mediation effect test, the bootstrap method employed. The results of the study show that thriving at work partially mediates the effect of person-job fit on general life satisfaction.
Source
Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü DergisiVolume
22Issue
41Collections
- Makale Koleksiyonu [41]
- Makale Koleksiyonu [67]
- TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu [2179]