Management of type II odontoid fractures for osteoporotic bone structure: Preliminary report
Göster/ Aç
Erişim
info:eu-repo/semantics/openAccessTarih
2015Yazar
Coşar, MuratÖzer, Ali Fahir
Alkan, Bahadır
Güven, Mustafa
Akman, Tarık
Aras, Adem Bozkurt
Ceylan, Davut
Tokmak, Mehmet
Üst veri
Tüm öğe kaydını gösterKünye
Coşar, M., Özer, A. F., Alkan, B., Güven, M., Akman, T., Aras, A. B. ... Tokmak, M. (2015). Management of type II odontoid fractures for osteoporotic bone structure: Preliminary report. Turkish Neurosurgery, 25(2), 269-272. https://dx.doi.org/10.5137/10195149.JTN.9083-13.1Özet
AIM: Anterior transodontoid screw fixation technique is generally chosen for the management of type II odontoid fractures. The nonunion of type II odontoid fractures is still a major problem especially in elderly and osteoporotic patients. Eleven osteoporotic type II odontoid fracured patients were presented in this article. MATERIAL and METHODS: We have divided 11 patients in two groups as classical and Ozer's technique.We have also compared (radiologically and clinically) the classical anterior transodontoid screw fixation (group II: 6 cases) and Ozer's transodontoid screw fixation technique (group I: 5 cases) retrospectively. RESULTS: There was no difference regaring the clinical features of the groups. However, the radiological results showed 100% fusion for Ozer's screw fixation technique and 83% fusion for the classical screw fixation technique. CONCLUSION; In conclusion, we suggest that Ozer's technique may help to increase the fusion capacity for osteoporotic type II odontoid fractures. AMAÇ: Anterior transodontoid vida fiksasyon tekniği tip 2 odontoid kırıklarında genellikle seçilen yöntemdir. Tip 2 odontoid kırıklarında özellikle yaşlı ve osteoporotik hastalarda kaynamama halen önemli bir problemdir. Yazımızda 11 adet osteoporotik tip 2 odontoid kırık olgusu sunulmuştur. YÖNTEM ve GEREÇLER: On bir hasta klasik ve Özer tekniği şekilde ikiye ayrıldı. Klasik vida fiksasyon tekniği (n=6) ve Özer’in vida fiksasyon tekniği ile opere edilen hastalar (n=5) geriye dönük olarak radyolojik ve klinik olarak karşılaştırıldı. BULGULAR: Klinik değerlendirmede, gruplar arasında fark yoktu. Ancak radyolojik değerlendirmede Özer’in vida fiksasyon tekniği %100 füzyon gösterirken, klasik vida fiksasyon tekniği %83 füzyon göstermekte idi. SONUÇ: Sonuç olarak, Özer tekniğinin osteoporotik tip 2 kırıklarında füzyon kapasitesini artırmaya yardımcı olduğunu öne sürebiliriz.
WoS Q Kategorisi
Q4Scopus Q Kategorisi
Q3Kaynak
Turkish NeurosurgeryCilt
25Sayı
2Bağlantı
https://dx.doi.org/10.5137/1019-5149.JTN.9083-13.1https://hdl.handle.net/20.500.12511/4022