Surgical reconstruction of hip subluxation and dislocation in children with cerebral palsy

Abstract

Objectives: This study aims to review the efficacy of femoral varus derotation osteotomy (VDRO) and Dega transiliac osteotomy in the treatment of hip subluxation and dislocation of cerebral palsy (CP) patients. Patients and methods: This retrospective study included 25 hips of 22 CP patients (9 males, 13 females; mean age 8.7 years; range, 4 to 18 years) who were operated due to hip subluxation and dislocation between July 2010 and December 2015. The mean follow-up period was 36.1 +/- 10.4 months (range, 20 to 65.6 months). Femoral VDRO and Dega transiliac osteotomy were performed in all cases. None of the patients were administered cast immobilization postoperatively. Patients were evaluated clinically with gross motor function classification system preoperatively and at the follow-up period. Acetabular index (AI), migration percentage (MP), and neck-shaft angle (NSA) were measured and documented by pelvic radiographs taken pre-and postoperatively and at the follow-up period. Intra- and postoperative complications were recorded. Results: Gross motor function classification system scores improved in 16 patients. Mean AI was 33.2 degrees preoperatively and 20.4 degrees postoperatively. In preoperative period, MP and NSA were 72.7% and 160 degrees, respectively, which improved to 24.3% and 130 degrees, respectively, postoperatively. The postoperative improvement in AI, NSA and MP were statistically significant (p<0.001). We performed revision surgery due to implant failure in two patients and detected hip subluxation due to increased pelvic obliquity in one patient who had thoracolumbar scoliosis. Conclusion: In CP patients, reconstruction of hip subluxation and dislocation with femoral VDRO and Dega transiliac osteotomy establish femoroacetabular congruency. Without any cast immobilization, early physical therapy is encouraged for immediate recovery.

Amaç: Bu çalışmada serebral palsi (SP) hastalarındakalça subluksasyonu ve dislokasyonunun tedavisinde femurvarus derotasyon osteotomisi (VDRO) ve Dega transiliyakosteotomisinin etkinliği incelendi.Hastalar ve yöntemler: Geriye dönük bu çalışmaya Temmuz2010 - Aralık 2015 tarihleri arasında kalça subluksasyonu vedislokasyonu nedeniyle ameliyat edilen 22 SP hastasının (9 erkek,13 kadın; ort. yaş 8.7 yıl; dağılım 4-18 yıl) 25 kalçası dahiledildi. Ortalama takip süresi 36.1±10.4 ay (dağılım 20-65.6 ay)idi. Tüm olgularda femur VDRO ve Dega transiliyak osteotomisiuygulandı. Ameliyat sonrasında hastaların hiçbirine alçı ileimmobilizasyon uygulanmadı. Hastalar ameliyat öncesinde vetakip süresinde kaba motor fonksiyon sınıflandırma sistemi ileklinik olarak değerlendirildi. Asetabular indeks (Aİ), migrasyonyüzdesi (MY) ve boyun-cisim açısı (BCA) ameliyat öncesinde,sonrasında ve takip süresinde çekilen pelvis grafileri ileölçülüp belgelendi. Ameliyat sırası ve sonrası komplikasyonlarkaydedildi.Bulgular: Kaba motor fonksiyon sınıflandırma sistemi skorları16 hastada iyileşti. Ameliyat öncesi ortalama AI 33.2°, ameliyatsonrası 20.4° idi. Ameliyat öncesi sırasıyla %72.7 ve 160° olanMY ve BCA, ameliyat sonrası sırasıyla %24.3 ve 130°’ye iyileşti.Aİ, BCA ve MY’deki ameliyat sonrası iyileşme istatistiksel olarakanlamlı idi (p<0.001). İki hastada implant yetmezliği nedeniylerevizyon cerrahisi uygulandı ve torakolomber skolyozu olanbir hastada artmış pelvik oblisiteye bağlı kalça subluksasyonusaptandı.Sonuç: Serebral palsi hastalarında kalça subluksasyonu vedislokasyonunun femur VDRO ve Dega transiliyak osteotomisiile rekonstrüksiyonu femoroasetabular uyum sağlar. Hızlı düzelmeiçin alçı ile immobilizasyon olmaksızın erken fizyoterapi teşvikedilir.