Dudak damak yarıklı çocukların gelişiminde ve bakımında baba katılımının incelenmesi

Abstract

Dudak-damak yarıkları embriyolojik dönemde kapanması beklenen yapılardaki anormal açıklıktır. Bu yapısal farklılık sebebiyle dudak-damak yarıklığı olan çocuklar dil gelişimi bakımından riskli grupta bulunmaktadır. Ebeveyn-çocuk etkileşimi nitelik ve niceliğinin dil gelişimi üzerindeki kritik önemi bilinmektedir. Ebeveyn-çocuk etkileşimi çalışmaları çoğunlukla annelere odaklanmış olsa da baba-çocuk etkileşiminin çocuğun gelişimi üzerindeki olumlu etkisi araştırmalarla ortaya konmuştur. Bu çalışmada DDY'li çocukların, gelişim ve bakımında babalarının katılımını, tipik gelişim gösteren çocuğu olan babalarla karşılaştırmak ve baba katılımını betimlemek amaçlanmıştır. Bu amaca uygun olarak çalışmaya 3-6 yaş aralığında DDY'li çocuğu olan 50 baba ile yine aynı yaş aralığında tipik gelişim gösteren çocuğu olan 50 baba (toplamda 100 katılımcı) katılmıştır. Katılımcılara, Baba Katılım Ölçeği (BAKÖ), Bilgilendirilmiş Gönüllü Onam Formu, Katılımcı Bilgi Formu ve tipik gelişim gösteren çocukların babalarına ise ek olarak Çocuk Bilgi Formu'nu içeren Google Formu gönderilmiştir. Verilerin analizi sonucunda; DDY'li çocuklar ile tipik gelişim gösteren çocukların babalarının BAKÖ toplam ve alt boyut puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktur (p>0,05). Ayrıca BAKÖ toplam puanı ile babanın yaşı, çalışma koşulları (vardiya, çalışma saatleri), eğitim seviyesi, çocuğun cinsiyeti arasında anlamlı bir ilişki yoktur (p>0,05). Annenin çalışma durumu ile BAKÖ toplam puanı arasında ise anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Eşleri çalışan babaların BAKÖ toplam puanları, eşleri çalışmayanlara göre istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde daha fazladır (p<0,05).

Cleft lip and palate (CLP) are abnormal openings in structures that are expected to close in the embryological period. Due to this structural difference, children with cleft lip and palate are at risk with respect to language development. The crucial role of quality and quantity of parent-child interaction on language development is well established. Although studies on parent-child interaction mainly focus on mothers, previous research have demonstrated the positive effect of father-child interaction on the child's development. This study aimed to compare fathers' involvement in the development and care of children with CLP and typically developing children and describe father involvement in both groups For this purpose, 50 fathers who have children with CLP between the ages of 3-6 and 50 fathers who have children with typical development in the same age range (100 participants in total) participated in the study. Baba Katılım Ölçeği (BAKÖ) [Father Involvement Scale], Informed Consent Form, Participant Information Form were sent to all participants and the fathers of typically developing children filled in an additional Child Information Form. As a result of the data analysis, there was no statistically significant difference between the total and sub-dimension scores of BAKÖ of the CLP group's father and typical development group's fathers (p>0.05). In addition, there was no significant relationship between the total score of BAKÖ and the age of the father, working conditions (shift, working hours), education level, and the gender of the child (p>0.05). A significant relationship was found between the mother's working status and the total score of BAKÖ. The BAKÖ total scores of fathers with working spouses were statistically significantly higher than those who were home-makers (p<0.05).