Gençler için sistematik bir akran ilişki modeli olarak mentörlük
Künye
Subaşı, H. ve Yıldız, N. G. (2020). Gençler için sistematik bir akran ilişki modeli olarak mentörlük. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 8(22), 32-50.Özet
Bu çalışmada mentörlük programlarının bir akran ilişki modeli olarak etkililiği ile ilgili bir durum tespiti yapılarak Türk gençleri için neler sunabileceğinin tartışılması ve bir çerçeve sunulması amaçlanmıştır. Ayrıca, gençler için bir sistematik akran ilişki modeli olarak mentörlüğün özellikle risk altındaki ve dezavantajlı konumda olan ergenlerin ihtiyaçlarını karşılama ve sorunlarını çözme konusunda neler sunabileceği tartışılacaktır. Türkiye’de gençliğin mevcut durumuna dair gerçekleştirilen en kapsamlı çalışmalardan birisi olan Türkiye’de Ergen Profili Araştırması (2008, 2013) mentörlük konusunun ne denli önemli olduğunu; sosyal, psikolojik ve akademik ihtiyaçlar doğrultusunda etkili bir mentörlük modeli kullanmanın bu gençlerin toplumsal entegrasyonu için çok kritik öneme sahip olduğunu ortaya koymaktadır. Nitekim mevcut alanyazında, mentörlüğün tamamen ya da en azından kısmen etkili olduğuna gösteren birçok araştırma mevcuttur (örneğin, deAnda, 2001; DuBois, Holloway, Valentine, ve Cooper, 2002; Grossman ve Tierney, 1998). Söz konusu araştırma sonuçları mentörlük programlarının etkililiğini ölçmek için standardize edilmiş yöntemleri kullanmanın önemini vurgulamaktadır. The purpose of this literature review is to assess the existing literature and discuss what mentoring programs can offer Turkish youth. Use of an effective mentoring model seeking to meet the social, psychological and academic needs of Turkish youth as underlined with research (i.e., Adolescent Profile in Turkey, 2008, 2013), is instrumental for their integration in the society. Many studies in the literature demonstrate that mentoring is fully or partially effective in this regard (e.g., deAnda, 2001; DuBois, Holloway, Valentine, & Cooper, 2002; Grossman & Tierney, 1998). These results highlight the importance of using standardized methods to measure the effectiveness of mentoring programs. Examining exiting literature on the effectiveness of mentoring programs, the authors discuss the value and role of mentoring programs as a systematic peer relationship model for disadvantaged adolescents, specifically for at risk youth in Turkey.