Covid-19 pandemisinde evden çalışanların stres ve fiziksel aktivite durumu değişikliklerinin beslenme ile ilişkisinin değerlendirilmesi

Abstract

COVID-19 pandemisinin Türkiye'de görülmesinin hemen ardından virüsün yayılmasını önlemek ve yavaşlatmak için sosyal mesafe, hijyen ve karantina gibi çeşitli önlemler alınmaya başlandı. Bireylerin kalabalık yerlerden kaçınmaları ve evde kalmaları amacıyla birçok şirket ve kurum evden çalışma düzenine geçti. Bu araştırma, COVID-19 pandemisi nedeniyle evden çalışma düzenine geçiş yapan bireylerde stres ve fiziksel aktivite durumu değişikliklerinin beslenme ile ilişkisini incelemeyi amaçlamıştır. Araştırmaya, 260 kadın, 68 erkek olmak üzere toplamda 328 kişi dahil edilmiştir. Çalışmada, evden çalışan meslek grubunun en başında öğretmenler (%25) ve mühendisler (%12,5) gelmektedir. Evden çalışmaya geçilmesiyle günlük çalışma sürelerinin arttığı bildirilmiştir. Bireylerin büyük bir çoğunluğu ağırlık artışı (%59,1) bildirmiştir. COVID-19 pandemisi öncesi ve sonrası günlük tüketilen ara öğünler değerlendirildiğinde; 2. ve 3. ara öğün yapanların sayısı artmış, 1. ara öğün yapanların sayısı düşmüştür (p=0,000). Günlük sedanter geçirilen süre ortalama 7,7 saatten 10,6 saate yükselmiştir (p=0,000). Algılanan Stres Ölçeği puanı pandemiden önce ortalama 18,2 puan iken pandemiden sonra ortalama 22,9 puana yükselmiştir (p=0,000). Bu süreçte ağırlık artışı olan bireylerin günlük geçirdikleri sedanter süre ve Sağlıksız Diyet İndeksi puanlarının daha yüksek olduğu saptanmıştır (p<0,05). COVID-19 pandemisi süresince evden çalışan ve egzersiz yapan bireylerin egzersiz yapmayanlara kıyasla Sağlıksız Diyet İndeksi puanlarının daha düşük, Sağlıklı Diyet İndeksi puanlarının daha yüksek olduğu saptanmıştır (p<0,05). Son olarak, ileriki yıllarda ön planda olacağı düşünülen evden çalışma düzeninin yaşam tarzı üzerindeki etkilerinin neler olduğuna ve bu etkilerin en iyi nasıl yönetileceğine dair daha ileri çalışmaların yapılmasına ihtiyaç vardır.

Immediately after the COVID-19 pandemic appeared in Turkey, various measures including hygiene measures, social distance, quarantine and lock-down rules began to be taken to prevent and slowdown the spread of the virus. In order for individuals to avoid crowded places and stay at home, many companies and institutions have switched to working from home. This paper aimed to examine the relationship between stress and physical activity status changes and nutrition in individuals who have switched to working from home due to the pandemic. A total of 328 people (260 women, 68 men) were included in the study. Teachers (25%) and engineers (12.5%) are at major occupational groups in the study. It has been reported in the study that the daily working time has increased with switch to working from home. Majority of the individuals (59.1%) reported that they gained weight. Considering the daily snacks period before and after COVID-19, the number of those who had the 2nd and 3rd period snacks increased, and the number of those who had the 1st period snack decreased (p=0.000). The average daily sedentary time increased from 7.7 hours to 10.6 hours (p=0.000). The Perceived Stress Scale score increased from an average of 18.2 points before the pandemic to an average of 22.9 points after the pandemic (p=0.000). It has been identified that the daily sedentary time spent by individuals and Non-Healthy Diet Index scores who gain weight was higher (p<0.005). During the pandemic, individuals who worked from home and exercised were found to have lower Non-Healthy Diet Index scores and higher Pro-Healthy Diet Index scores compared to those who did not exercise (p<0.005). The results of this research determine the factors that affect the nutritional status of individuals working from home, such as physical activity, sedentary life and stress. In addition, it provides an opportunity to consider how best to manage and support the lifestyle effects of working from home, which is thought to be at the forefront in the coming years.