Sıçanlarda l-arginin ile indüklenen akut pankreatit modelinde kurkumin'in anti-inflamatuar etkinliği

Abstract

Akut pankreatit (AP); farklı etiyolojik faktörler ile aktifleşen sindirim enzimlerinin pankreas dokusunu sindirmeye başlaması ve enflamasyonun oluşması ile karakterize bir patolojidir. Hastaların yaklaşık %80'i komplikasyonsuz iyileşirken, %20'si şiddetli lokal ve sistemik hasar geliştirir. Antioksidanlar, serbest oksijen radikallerin (SOR) oluşumunu önleme, detoksifiye etme, SOR'u temizleme ve oluşan enflamasyonu engelleme işlevi gösterdiği için AP tedavisinde kullanılmaları düşünülmektedir. Kurkumin, Curcuma longa bitkisinde bulunan başlıca curcuminoidlerden birini oluşturur. Asya'da geleneksel bir ilaç olarak gastrointestinal sistem hastalıklarını tedavi etmek için de kullanılmıştır. Kurkumin'in hastalıkların önlenmesi ve tedavisi amacıyla moleküler hedeflerin patogenezinde etkili olduğu belirtilmektedir. Çalışmada; 12 haftalık, 285-320 g ağırlığında, 40 adet Sprague Dawley albino erkek sıçan kullanıldı. Sıçanlar 5 gruba ayrıldı kontrol gurubu (grup 1), kurkumin grubu (grup 2), AP grubu (grup 3), düşük doz kurkumin grubu (grup 4; 100 mg/kg) ve yüksek doz kurkumin grubu (grup 5; 200mg/kg). Deneysel pankreaatit modeli 5 g/kg L-arginin ile oluşturulduktan 72 saat sonra laboratuvar ve histopatolojik inceleme yapıldı. Amilaz, lipaz, IL-1β, IL-6, TNF-alfa ve CRP ortalamaları kayıt edildi. Amilaz ve lipaz AP grubunda daha yüksekti (p<0,001). AP gruplarında CRP, TNF-α, IL-1β, IL-6 ortalamaları kurkumin gruplarına göre daha yüksek bulundu. Histopatolojik incelemede AP grubunun pankreatit skoru kurkumin gruplarına göre daha yüksekti (p<0,001). Düşük doz ve yüksek doz arasında fark bulunmadı. Sonuç olarak, AP'de kurkuminin tedavide etkin olduğu gösterildi; ancak yüksek doz kurkumin düşük doza göre inflamatuar yanıtta daha etkili olurken, histopatolojik sonuçlarda benzer etki gösterdi.

Acute pancreatitis (AP); It is a pathology characterized by the digestion of the pancreatic tissue by digestive enzymes activated by different etiological factors and inflammation. Approximately 80% of patients recover without complications, while 20% develop severe local and systemic damage. Antioxidants are considered to be used in AP treatment because they function to prevent the formation of free oxygen radicals (FOR), detoxify, cleanse FOR, and prevent inflammation. Curcumin is one of the major curcuminoids found in the Curcuma longa plant. It has also been used as a traditional medicine in Asia to treat diseases of the gastrointestinal tract. It is stated that curcumin is effective in the pathogenesis of molecular targets for the prevention and treatment of diseases. In the study; forty Sprague Dawley albino male rats, 12 weeks old, weighing 285-320 grams, were used. The rats were divided into 5 groups: control group (group 1), curcumin group (group 2), AP group (group 3), low dose curcumin group (group 4; 100 mg / kg) and high dose curcumin group (group 5; 200mg / kg ). Laboratory and histopathological examination was performed 72 hours after the experimental pancreaatitis model was created with 5 g / kg L-arginine. Amylase, lipase, IL-1β, IL-6, TNF-alpha and CRP averages were recorded. Amylase and lipase were higher in AP group. CRP, TNF-α, IL-1β, IL-6 averages were higher in AP groups than in curcumin groups. In histopathological examination, the pancreatitis score of the AP group was higher than the curcumin groups. There was no difference between low dose and high dose. As a result, curcumin has been shown to be effective in treatment in AP; however, higher dose curcumin was more effective in inflammatory response than lower dose, while it showed similar effect in histopathological results.