Duygu düzenleme becerilerinin çalışma belleği ile ilişkisinin işlevsel yakın kızılötesi spektroskopi (fNIRS) ile değerlendirilmesi

Abstract

Duygu düzenleme, sosyal hayata adaptasyon için duygunun deneyimleme/ifade etme biçimini düzenlenmesi olarak açıklanmaktadır. Günlük hayatta sıklıkla "otomatik duygu düzenleme" kullanılmaktadır. Çalışma belleği (ÇB), günlük yaşamı idame ettirmekte önemli fonksiyonların çalışması için temel sağlar. Oluşturulan birçok ÇB modeli, optimum duygu durum üzerine temellendirilmiştir fakat bu varsayım, günlük hayatla tutarlı olmayabilir. Bu çalışmayla, otomatik duygu düzenleme becerisinin ÇB üzerinde etkili olup olmadığı araştırılmak istenmiştir. Katılımcılara duygusal uyarım amacıyla, 2-geri ön ve son testi arasında dehşet içerikli bir video izletilmiştir. Ardından, duygu düzenleme performansının ölçülmesi amacıyla kişinin ADFES-BIV uygulanmıştır. Katılımcılar ikiye ayrılarak duygu tanıma performansı düşük grup ile duygu düzenlemesi yüksek grup arasındaki, duygusal uyarım öncesi ve sonrasındaki ÇB performansındaki farklılaşma incelenmiştir. Beyin bölgesel aktivasyonunu analiz etmek için bu katılımcıların arasından, NIRS kaydı sorunsuz olan 22 kişiye NIRS analizi yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, duygusal uyarılma sonrası ÇB performansında azalma gözlenmiştir, ancak bu azalma anlamlı değildir. Duygu tanıması/duygu düzenlemesi iyi olan kişilerin çalışma belleğindeki aksama kötü olanlara göre daha düşük kalmıştır. Çalışmamız, duygu düzenleme becerisinin ÇB performansında başarı için belirleyici olduğunu gösteren sonuçlara sahiptir. Ana hipotezdeki farklılaşma, davranışsal veriler ve nörogörüntüleme bulgularıyla birbirini destekler niteliktedir. ÇB görevi süresince duygu tanıma puanı yüksek olan grubun sağ/sol dlPFC ve mPFC bölgelerinde düşük gruba göre hiperaktivasyon gözlenmiştir. Sonuçlarımız, ayrıca, sürekli kaygı düzeyinin duygu düzenleme becerileri ile ilişkili olduğu görüşünü güçlendirmektedir.

Emotion regulation is explained as the regulation of the way of experiencing and expressing the existing emotion in order to adapt to social life. "Automatic emotion regulation" is often active in daily life. Working memory (WM) provides the basis for the practice of the daily life. Many WM models created are based on optimum mood, but this assumption may not be consistent with daily life. With this study, it was aimed to investigate whether the automatic emotion regulation skill has an effect on WM. Participants were shown a horror video for emotional arousal between the 2-back pre- and post-test. Then, ADFES-BIV was applied to measure emotion regulation performance, and those below the cut-off score were evaluated as low-performing, and those above it as high-performing. By dividing the participants in this way, the difference in WM performance between the group with low emotion recognition performance and the group with high emotion regulation, before and after emotional stimulation was examined. To analyze brain regional activation, NIRS analysis was performed on 22 of these participants with good NIRS registration. According to the results obtained, a decrease in WM was observed after emotional arousal, but this decrease was not significant. People with good emotion recognition/emotion regulation had less impairment in WM than those with poor emotion recognition. Our study has results showing that emotion regulation skill is determinant for success in WM performance. The differentiation in the main hypothesis supports each other with behavioral data and neuroimaging findings. Hyperactivation was observed in the right/left dlPFC and mPFC regions of the group with high emotion recognition scores compared to the low group, during WM task. Our results also reinforce the view that trait anxiety level is related to emotion regulation skills.