Neonatal konvülsiyon nedeni ile izlenen hastalarımızın retrospektif değerlendirilmesi

Abstract

AMAÇ: Çalışmamızda yenidoğan döneminde nöbet geçiren bebeklerde etiyolojik nedenlerin, tanı ve tedavi stratejilerinin ve nöbetin nörogelişimsel prognoza etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. YÖNTEM: İstanbul Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı yenidoğan yoğun bakım ünitesine Temmuz 2012 – Temmuz 2020 tarihleri arasında yatırılan 8134 hasta retrospektif olarak incelendi ve yenidoğan döneminde nöbet geçiren 0-28 gün arasındaki 217 olgu değerlendirildi. Hastanemizin bilgisayar veritabanı ve hasta dosyaları incelenerek olguların prenatal, natal ve postnatal dönemlerine ait verileri kaydedildi. BULGULAR: Çalışmamızda yatan hastalar arasında nöbet geçirme oranı %2,6 olarak saptanmıştır. İleri derece preterm olgularda ise bu oran %6,1 saptandı. Olguların %61,8'i erkek olarak saptandı. Erkek/kız oranı 1,6/1 bulundu. Olguların %49,3'ü preterm, %50,7'si term olarak doğdu. Olgular nöbet zamanına göre değerlendirildiğinde %46,1'inde erken nöbet (<72 saat), %53,9'unda geç nöbet (>72 saat) saptandı. Olgular Volpe yenidoğan nöbet tipi sınıflamasına göre değerlendirildiğinde ise literatürdeki sıklığa benzer şekilde nöbetlerin %34,6'sı belirsiz tip, %29,5'u klonik tip, %14,3'ü tonik tip ve %10,1'i myoklonik tip nöbet olarak belirlendi. Olguların %11,5'inde nöbet tipi belirlenemedi. İntrakranial kanama %30 ile en sık etiyolojik neden olarak saptanırken, hipoksik iskemik ensefalopati %18 ile en sık ikinci etiyolojik neden olarak saptandı. Metabolik nedenler %13,8, genetik etiyoloji %2,3, intrakranyal enfeksiyon %1,8 sıklıkta saptandı ve %24,9 olguda etiyolojik neden belirlenemedi. Yapısal etiyoloji bulunan olguların %62,4'ü preterm iken, HİE olgularının ise %64,1'i term bebeklerden oluşmaktaydı. Etiyolojik nedenler ile gestasyonel hafta arasındaki ilişki anlamlı bulundu (p<0,001). Olguların %92,2'sine antiepileptik tedavi başlandı ve %61,8 olguda tekli antiepileptik ilaç başlanmışken, %30,4'ünde çoklu antiepileptik ilaç gereksinimi olmadı. En çok tercih edilen ilaç fenobarbital olup %86,6 olguda ilk tercih olarak kullanıldı. Taburculuk sırasında %38,7'sinde anormal nörolojik muayene bulgusu mevcuttu ve %35,9'unda normal nörolojik muayene bulgusu saptandı. Olgu serimizde nöbet ve nöbete eşlik eden hastalıklara bağlı mortalite yüzdesi %25,3 olarak saptandı. SONUÇ: Çalışmamızda preterm olguların diğer çalışmalara görece fazlalığı nedeniyle en sık etiyolojik neden olarak intrakranial kanama'yı ön plana çıkarsa da HİE literatüre uygun şekilde term bebeklerde halen en sık etiyolojik nedendir. Yenidoğan nöbetlerinin tanısında ise klinik şüphe yönlendirici olsa da subklinik nöbetlerin de riskli bebeklerde fazla olduğu akılda tutularak EEG yenidoğan nöbetlerinin değerlendirilmesinde her zaman merkezi rolde yer almalıdır.

The purpose of our study is to be aimed to evaluate the etiological causes, diagnosis and treatment strategies, and the effects of seizures on neurodevelopmental prognosis in babies who had seizures in the neonatal period. METHOD: 8134 patients admitted to the neonatal intensive care unit of Istanbul Medipol University, Faculty of Medicine, Department of Paediatrics and Diseases between July 2012 and July 2020 were retrospectively analyzed and 217 cases between 0-28 days who had seizures in the neonatal period were evaluated. The data of the prenatal, natal and postnatal periods of the cases were recorded by examining the computer database and patient files of our hospital. RESULTS: The rate of seizure among the inpatients in our study was found to be 2.6%. This rate was 6.1% in extremely preterm cases. 61.8% of the cases were male. The male / female ratio was 1.6 / 1. 49.3% of the cases were born preterm and 50.7% were born term. Regarding the time of the seizure, 46.1% early seizures (<72 hours) and 53.9% late seizures (> 72 hours) were found. When the cases were evaluated according to the Volpe neonatal seizure type classification, similar to the frequency in the literature, 34.6% of the seizures were subtle type, 29.5% were clonic type, 14.3% were tonic type and 10.1% were myoclonic type. The seizure type could not be determined in 11.5% of the cases. Intracranial hemorrhages were found to be the most common etiological cause with 30%, while HIE was the second most common etiological cause with 18%. Metabolic causes were found with a frequency of 13.8%, genetic etiology with a frequency of 2.3%, intracranial infection with a frequency of 1.8%, and the etiological cause could not be determined in 24.9% of cases. While 62.4% of cases with structural etiology were preterm, 64.1% of HIE cases consisted of term babies. The relationship between etiological causes and the gestational week was found to be significant (p <0.001). Antiepileptic treatment was commenced on 92.2% of the cases, and single antiepileptic drug was commenced on 61.8% of the cases, while 30.4% required multiple antiepileptic drugs. The most preferred first-line drug is phenobarbital and it was used as the first-line therapy in 86.6% of cases. At the time of discharge, 38.7% had abnormal neurological examination findings and 35.9% had normal neurological examination findings. In our case series, the rate of mortality due to seizures and diseases accompanying seizures was found to be 25.3%. CONCLUSION: Although intracranial hemorrhages stand out as the most common etiological cause in our study due to the higher number of preterm cases compared to other studies, HIE is still the most common etiological cause in term babies in accordance with the literature. Although clinical suspicion is a leading factor in the diagnosis of neonatal seizures, EEG should always play a central role in the evaluation of neonatal seizures, keeping in mind that subclinical seizures are also high in risky infants.