İşkoliklik ve bireysel mutluluk arasındaki ilişkinin sağlık çalışanları açısından incelenmesi: Bir kamu araştırma ve uygulama üniversite hastanesinde uygulama

Abstract

Son zamanlarda iş hayatında işkoliklik ve mutluluk kavramları üzerinde en çok araştırma yapılan konulardan olmuştur. Bu araştırma; Isparta ilinde faaliyet gösteren bir kamu araştırma ve uygulama hastanesinde çalışan sağlık çalışanlarının, bireysel mutluluk ve işkoliklik ilişkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın alt boyutları aşırı çalışma ve kompulsif çalışma işkoliklik ölçeğine olan etkisini belirlemektedir. Araştırma kapsamında çalışmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden 500 sağlık çalışanına anket uygulaması yapılmıştır Araştırmada veri toplama aracı olarak mutluluk için; 'Oxford Mutluluk Ölçeği', işkoliklik için 'Duwas İşkoliklik Ölçeği' kullanılmıştır. Gözlem-kesitsel nitelikte olan bu çalışmada veriler 2021 yılı Mayıs-Haziran aylarında toplanmıştır. Yapılan çalışmada tanımlayıcı istatistik, Mann Whitney U ve Kruskal-Wallis testleri, normallik analizi, Kolmogrov-Smirnov ve Shapiro Wilk testleri kullanılmıştır. Uygulanan çalışmada katılımcıların %51 i kadın, %48 i erkek,%39,8'i 31 ve 40 yaş bandında,%42'si lisans mezunu %50'si tıbbi birimde ve %79,6'sı devamlı gündüz çalışmaktadırlar İşkoliklik ölçeğinin ortalaması 43,56±9,70 ,bireysel mutluluk ölçeğinin ortalaması ise 87,07±9,69 olarak bulunmuştur. Bireysel mutluluk ve işkoliklik ölçeği arasındaki korelasyon incelendiğinde, aralarında pozitif zayıf istatistiksel olarak zayıf anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür (r=0,323;p<0.001). Buna göre; sağlık çalışanlarının görev süreleri, kurumda çalışma yılları, cinsiyet, çalışma birimi değişkenlerine göre işkoliklik düzeyleri açısından anlamlı bir farklılık olduğu belirlenmiştir. Sağlık çalışanlarına bireysel mutluluk açısından bir değerlendirme yapıldığında ise;cinsiyet değişkeninde anlamlı bir farklılık bulunmuştur.

Recently, it has been one of the most researchad subjects on the concepts of workaholism and happiness in business life. The aim of this research was tho examine the relationship between the perceptions of workaholism and individual happiness af hospital employees in a public research and practise hospital operating in Isparta province. Overworking and compulsive working, which are the study, determine its effect on the workaholism scale. For happiness as a data collection tool in research; The 'Oxford Happiness Scale'and the 'Duwas Workaholic Scale' were used for iscoholism. Within the scope of the research, a questionnaire was applied to 500 health workers who voluntarily accepted to participate in the study. Data were collected in May-June 2021. Descriptive statistics, Mann Whitney U and Kruskal-Wallis tests, analysis of normality, Kolmogrov-Smirnov and Shapiro Wilk tests were used in the study. In the applied study, 51% of the participants were women, 48% were men,39.8% were between 31 and 40 years old,42% were undergraduates, 50% were in the medical unit and 79.6% of them work continuously during the day. The mean of the workaholism scale was found 43.56±9.70, and the mean of the individual happiness scale was found 87.07±9.69. When the correlation between the workaholism scale and the individual happiness scale was examined, it was seen that there was a positive weak statistically significantrelationship between them (p<0.001, r=0.323). In terms of demographic variables, a significant difference was found according to gender, work unit, marital status, tenure, working time in the institution. No significant difference was found in terms of age groups and educational status.