Metabolik sendromlu bireylerde aralıklı açlık diyetinin metabolik sendrom ölçütlerine ve ağırlık yönetimine etkisi

Abstract

Metabolik sendromlu bireylerde semptomların hafifletilmesi, ağırlık kaybının sağlanabilmesi ile mümkündür. Bu tez çalışmasının amacı; metabolik sendromlu bireylerde enerji kısıtlı aralıklı açlık diyetinin metabolik sendrom ölçütlerine ve ağırlık yönetimine etkisini ortaya koymaktır. Araştırma için hekim tarafından metabolik sendrom tanısı almış ve diyetisyene yönlendirilen 198 birey taranmıştır. Dahil edilme kriterlerine uyan katılımcılar yaş ve cinsiyete göre randomize edilmiştir. Araştırma 12 hafta boyunca enerji kısıtlı aralıklı açlık diyeti uygulayan müdahale grubu (n=32) ve yalnızca enerji kısıtlı diyet uygulayan kontrol grubuyla (n=33) sürdürülmüştür. Veriler tanımlayıcı ve analitik istatistiksel yöntemler ile değerlendirilmiştir. Araştırma sonunda kontrol ve müdahale grubunda sırasıyla yaklaşık olarak %6 ve %8 ağırlık kaybı gözlenmiştir ve bu değişim istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Kan basıncı, total kolesterol, trigliserit, LDL, açlık kan glikozu ve insülin değerlerinin her iki grupta da benzer seviyede azaldığı, HDL kolesterol değerlerinde anlamlı bir farklılık olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Sağlıklı Yeme İndeksi puanı artış göstermiş, ancak gruplar arasında anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir. Üç Faktörlü Beslenme Anketi ile test edilen kontrolsüz yeme, bilinçli kısıtlama ve duygusal yeme davranışlarının diyet süresince her iki grupta da benzer şekilde azaldığı saptanmıştır. Bu araştırmada uygulanan farklı diyet modellerinin metabolik sendrom ölçütlerine etkisi bakımından birbirine bir üstünlüğü olmadığı, ancak enerji kısıtlı diyete göre, 16:8 model enerji kısıtlı aralıklı açlık diyetinin alternatif bir diyet modeli olarak uygulanabileceği sonucuna varılmıştır. Metabolik sendromlu hastaların gereksinimlerine uygun biçimde iyi planlanmış aralıklı açlık diyetlerinin uzun dönemde etkisini ölçebilecek daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.

In individuals with metabolic syndrome, alleviation of symptoms is possible by achieving weight loss. The purpose of this thesis is; to reveal the effect of an energy-restricted intermittent fasting diet on metabolic syndrome criteria and weight management in individuals with metabolic syndrome. For the study, 198 individuals who were diagnosed with metabolic syndrome by a physician and were referred to a dietician were screened. Participants meeting the inclusion criteria were randomized by age and gender. The study was conducted with the energy-restricted intermittent fasting diet intervention group (n=32), and the energy-restricted diet control group (n=33) for 12 weeks. The data were evaluated using descriptive and analytical statistical methods. At the end of the study, approximately 6% and 8% weight loss was observed in the control and intervention groups, respectively, and this change was found to be statistically significant. It was concluded that blood pressure, total cholesterol, triglyceride, LDL, fasting blood glucose, and insulin values decreased at a similar level in both groups, and there was no significant difference in HDL cholesterol values. The Healthy Eating Index score increased, but no significant difference was observed between the groups. It was observed that uncontrolled eating, conscious restraint, and emotional eating behaviors tested with the Three-Factor Nutrition Questionnaire decreased similarly in both groups during the diet. In this study, it was concluded that different dietary models did not have any superiority to each other in terms of their effect on metabolic syndrome criteria, but that the 16:8 model energy-restricted intermittent fasting diet could be applied as an alternative diet model compared to only energy-restricted diet. More research is needed to measure the long-term effects of well-planned intermittent fasting diets in accordance with the needs of patients with metabolic syndrome.