Kekeleyen ve kekelemeyen okul çağı çocuk ebeveynlerinin çok boyutlu mükemmeliyetçilik düzeylerinin karşılaştırılması

Abstract

Mevcut araştırmada, kekeleyen ve kekelemeyen 6.0-12.11 yaş arasındaki okul çağı çocuk ebeveynlerinin genel mükemmeliyetçilik düzeylerinin ve mükemmeliyetçiliğin alt boyutları olan kendine yönelik, başkasına yönelik ve sosyal öngörülen mükemmeliyetçilik düzeylerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Araştırmaya 20 kekemeliği olan ve 20 herhangi bir konuşma bozukluğu olmayan çocuk ebeveynleri olmak üzere toplam 80 kişi katılmıştır. Katılımcılar Malatya ilinde bulunan Zirve Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi'ne başvuran ve Malatya ilinde ulaşılan çalışmaya katılmaya gönüllü olan ebeveynler arasından seçilmiştir. Katılımcılara veri toplama aracı olarak demografik bilgi formu ve Çok Boyutlu Mükemmeliyetçilik Ölçeği uygulanmıştır. Araştırmanın bulgularına göre; kekeleyen ve kekelemeyen çocuk anneleri arasında başkasına yönelik mükemmeliyetçilik düzeyleri açısından farklılık bulunmaktadır. Kekeleyen çocuk annelerinin başkasına yönelik mükemmeliyetçilik düzeyleri, kekelemeyen çocuk annelerine göre anlamlı olarak daha yüksektir (p<0.05). Genel, kendine yönelik ve sosyal öngörülen mükemmeliyetçilikleri arasında ise bir fark bulunmamaktadır. Ayrıca, kekelemeyen çocuk ebeveynleri grubundaki annelerin genel, kendine yönelik ve başkasına yönelik mükemmeliyetçilik düzeylerinin babalara göre anlamlı olarak daha düşük olduğu bulgulanmıştır (p<0.05). Kekemeliğin erken yaş döneminde ortaya çıkması ve bir çocuğun ilk çevresi göz önüne alındığında kekemeliği en çok etkileyebilecek çevresel faktörün ebeveynler olduğu açıktır. Buna bağlı olarak, ebeveynlerle çocuğun etkileşimini, ilişkisini ve ebeveynlerin çocuklarına yönelik tutumlarını etkileyebilecek olan mükemmeliyetçilik düzeyleri önem kazanmaktadır. Araştırma sonuçları kekemeliği etkileyebilecek olan ebeveyn mükemmeliyetçilik düzeylerine yönelik önemli bilgiler sunmaktadır.

In the study, it was aimed to compare the general perfectionism levels of the parents of school-age children between the ages of 6.0-12.11 who stutter and do not stutter, and their self-oriented, other-oriented and socially predicted per perfectionism levels. A total of 80 people participated in the study, 20 of whom were the parents of stutterer children and 20 of whom were the parents of children without any speech disorder. Participants were selected from among the parents who applied to Zirve Special Education and Rehabilitation Center which is in Malatya and volunteered to participate in the search conducted in Malatya. Demographic Information Form and Multidimensional Perfectionism Scale were applied to the participants as data collection tools. According to the findings of the research, there is a difference between the mothers whose children stutter and the mothers whose children do not stutter in terms of other-oriented perfectionism levels. The other-oriented perfectionism levels of the mothers whose children stutter were significantly higher (p <0.05) than the mothers whose children do not stutter. There was no difference between their general, self-oriented and socially predicted perfectionism. In addition, it was found that the general, self-oriented and other-oriented levels of perfectionism of the mothers who are in the group of parents whose children do not stutter were significantly lower than the fathers (p <0.05). Considering the emergence of stuttering at an early age and a child's initial environment, it is clear that the environmental factor that can affect stuttering most is the parents. Accordingly, levels of perfectionism, which can affect the interaction and relationship between parents and the child and parents' attitudes towards their children, gain importance. The results of the research provide important informations related to parental perfectionism levels that may affect stuttering.