Normal bireylerde hava ve kemik yolu servikal vestibüler uyarılmış miyojenik potansiyellerin tanımlayıcı değerleri ve oklüzyon etkisinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışma kemik yolu ve hava yolu uyarımı sonucu oluşan cVEMP yanıtlarının tanımlayıcı istatistiksel değerlerini oluşturmak ve oklüzyon etkisinin kemik yolu cVEMP testi üzerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışma Medipol Üniversitesi Hastanesi'nde 11 kadın ve 9 erkek olmak üzere toplam 20 birey (n=40 kulak) üzerinde yapıldı. cVEMP testleri, çalışmaya katılmaya gönüllü olan kişilere beş aşamada uygulandı. İlk olarak hava yolu cVEMP testi uygulandı. Daha sonra oklüzyon etkisini inceleyebilmek için dört farklı durumda kemik yolu cVEMP testleri uygulandı. Hava yolu cVEMP yanıtları için ortalama P1 latansı 15,17±0,77 ms, N1 latansı 24,12±1,38 ms, interpeak latansı 8,95±1,12 ms, P1N1 amplitüd değeri 149,73±75,00 μV ve VEMP asimetri oranı 0,16±0,16 bulundu. Kemik yolu cVEMP yanıtları için ise ortalama P1 latansı 14,38±0,85 ms, N1 latansı 23,40±1,50 ms, interpeak latansı 9,05±1,57 ms, P1N1 amplitüd değeri 107,58±54,08 μV ve VEMP asimetri oranı 0,15±0,12 bulundu. Hem hava hem de kemik yolu cVEMP parametrelerinde kadın-erkek ve sağ-sol kulak arasında istatistiksel anlamlı fark elde edilmedi. Hava ve kemik yolu cVEMP yanıtları karşılaştırıldığında ise kemik yolu cVEMP P1 ve N1 latansları, hava yolu cVEMP latanslarından daha kısa elde edildi (p<0.01). Hava yolu cVEMP amplitüdleri ise, kemik yolu cVEMP amplitüdlerinden daha büyük elde edildi (p<0.01). Oklüzyon etkisinin cVEMP parametrelerine etkisi incelendiğinde ise istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Sonuç olarak, kliniklerde yaygın olarak kullanılmayan kemik yolu cVEMP'in bu çalışmayla birlikte tanımlayıcı verileri elde edilerek, kliniklerde özellikle iletim tipi işitme kayıplarının vestibüler değerlendirilmesinde ve yüksek sesten rahatsız olan hiperakuzili hastalarda tanıya yardımcı bir test olarak kullanılabileceği düşünüldü.

This study was aimed to establish the descriptive statistical values of cVEMP's responses which are evoked by air and bone conducted stimuli and to examine the effects of occlusion on bone conducted cVEMP test. The study was carried out on 20 individuals (n=40 ears), 11 women and 9 men, at the Medipol University Hospital. cVEMP tests were applied in five stages to the individuals who are volunteer to participate in this study. Firstly, the air conducted cVEMP test was applied. Then, bone conducted cVEMP tests were applied in four different conditions with the aim of examining the occlusion effect. Latency values of the air conducted cVEMP response were 15,17±0,77 ms for P1 and 24,12±1,38 ms for N1 and 8,95±1,12 ms for interpeak latencies. P1N1 amplitude value was 149,73±75,00 μV. VEMP asymmetry ratio (VAR) was 0,16±0,16. Latency measurements of the bone conducted cVEMP response were 14,38±0,85 ms for P1 and 23,40±1,50 ms for N1 and 9,05±1,57 ms for interpeak latencies. P1N1 amplitude value was 107,58±54,08 μV. VAR was 0,15±0,12. Both air conducted cVEMP and bone conducted cVEMP parameters were demonstrated that there are not any significant differences between female-male and left ear-right ear. When air and bone conducted cVEMPs responses were compared, the mean P1 and N1 latencies of bone conducted cVEMPs were significantly shorter than those of air conducted cVEMPs (p<0.01). The mean amplitudes of air conducted cVEMPs were significantly larger than those of bone conducted cVEMPs (p<0.01). When the impact of occlusion effect on cVEMP parameters was examined, no statistical significance was found. As a result, it was thought that the bone conducted cVEMP, which is not widely used in clinics, might be used in the vestibular evaluation of conductive hearing losses in clinics, by obtaining descriptive values with this study. In addition, it was thought that it might be used as an auxiliary test to diagnose patients with hyperacusis who are disturbed by loud noises.