Sağlık çalışanlarının ebeveyn özyeterliliklerinin değerlendirilmesi

Abstract

Tanımlayıcı tipte gerçekleştirilmiş olan bu çalışma sağlık çalışanarının ebeveynlik özyeterliliklerinin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır.Araştımanın evrenini; İstanbul' da bir kamu hastanesinde görev alan yaklaşık 2000 sağlık çalışanı, örneklemi ise;%85 güç değeri, 0,05 güven aralığı düzeyinde araştırma kriterlerini karşılayan 267 sağlık çalışanı oluşturmuştur.Veriler yüzyüze görüşme tekniği ile Kişisel Bilgi Formu ve Ebeveyn Özyeterlilik Ölçeği kullanılarak elde edilmiştir.Anket sonucu elde edilen veriler SPSS 26 programı ile çözümlenmiştir.Araştırmada normal dağılım göstermeyen verilerde ikili değişkene göre karşılaştırma yapılmasında Mann Whitney U testi, ikiden fazla değişkene göre karşılaştırna yapılmasında Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır.Araştırma bulgularına göre; çalışanların %25,9 'unun 26-30 yaşaralığında,%57,5'lik kısmının üniversite/yüksekokul mezunu olduğu, %27,8 hemşire/ebe, % 92,9 evli olduğu,tespit edilmiştir. Çalışanların %53' ünün ekonomik düzeylerinin iyi derece olduğu,%78,2'sinin 8 saat çalıştığı, %64,3'ünün çocuğuna anne/kayınvalidelerinin baktığı , %55,6'sının 1 çocuğa sahip olduğu, %53,8' inin çocuklarının yaş aralığının 0-6 olduğunu, %79, 7' sinin ise çocuk bakımında eş desteği olduğu bulunmuştur. Sağlık çalışanlarının ebeveynlik özyeterliliklerinin düşük olduğu ve özellikle meslek yaş ve ekonomik durumlara bakıldığında hekimlerin ebeveynlik özyeterliliklerinin hemşirelerden daha yüksek olduğu, 40 yaş üstü olanların ebeveynlik özyeterliliklerinindiğer yaş gruplarından daha yüksek olduğu ve ekonomik düzeyi yüksek olanların ebeveynlik özyeterliliklerinin daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.Sonuç olarak; eğitim düzeyi, çocuklarla iletişim bozukluğunda en çok uygulanan yöntemin kitap olması ve kişisel gelişim potansiyeli hakkında bilgi sahibi olmanın ebeveyn özyeterliliği üzerinde etkili olduğu düşünülürse, ülkemizde tüm sağlık çalışanlarının özyeterliliklerinin arttırılması noktasında eğitim seviyelerinin geliştirilmesine yönelik teşvik edici uygulamalara yer verilmesi gerektiği ifade edilebilir.

This descriptive study was conducted to evaluate the parental self-efficacy of healthcare professionals. The universe of research; approximately 2000 healthcare workers working in a public hospital in Istanbul, the sample was made to 267 health workers who met the research criteria at the level of 85% power value and 0.05 confidence interval. The data were obtained using face to face interview technique, Personal Information Form and Parental Self-Efficacy Scale. The data obtained as a result of the survey were analyzed with the SPSS 26 package program. Mann Whitney U and Kruskal-Wallis H Tests: The Mann Whitney U test was used for the comparison of binary variables in the data that did not show a normal distribution in the study, and the Kruskal Wallis H test was used for the comparison of more than two variables. In the evaluation of the significance level of the results obtained as a result of the Mann Whitney U and Kruskal-Wallis H tests in the study, the value 0.05 was taken as a basis. According to the research findings; It has been determined that 25.9% of the employees are in the 26-30 age range, 57.5% are university / college graduates, 27.8% are nurses / midwives, 92.9% are married. 53% of the employees have a good economic level, 78.2% work 8 hours, 64.3% care for their children by their mother / mother-in-law, 55.6% have 1 child, 53.8% age range of their children is 0-6, 79.7% of them have spousal support in childcare. As a result; it has been concluded that healthcare workers have low parental self-efficacy and physicians' parental self-efficacy is higher than nurses, especially when their professional age and economic status are considered, that those over 40 have higher parental self-efficacy than other age groups, and those with a high economic level have higher parental self-efficacy.Considering that the book is the most common method used in education level, communication disorder with children, and having information about personal development potential are effective on parental self-efficacy, it can be stated that encouraging practices should be included in order to improve the education levels of all healthcare professionals in our country.