Migrenli hastalarda fiziksel aktivite seviyesinin baş ağrısı, fonksiyonellik ve yaşam kalitesine etkisi

Abstract

Çalışmanın amacı; migren hastalarında fiziksel aktivite seviyelerinin baş ağrısı, fonksiyonellik ve yaşam kalitesine etkisini incelemektir. Araştırmamıza 18-55 yaş aralığında 88 migrenli birey katıldı. Migren teşhisi almış ve düzenli ilaç kullanmayan hastalarla yüz yüze görüşmeler yapılarak, belirtilen ölçeklerin değerlendirilmesi şeklinde yapıldı. Öncelikle hastaların demografik bilgileri, hazırlanan "Demografik Bilgi Formu" ile kaydedildi. Değerlendirmelerde fiziksel aktivite düzeyini değerlendirmek için Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi Kısa Formu (UFAA-KF), baş ağrısı için McGill Melzack Ağrı Anketi ve Vizüel Analog Skalası (VAS), fonksiyonellik için Migren Dizabilite Değerlendirme Ölçeği (MIDAS) ve yaşam kalitesi seviyesini ölçmek için Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Anketi Kısa Formu (WHOQOL-BREF) kullanıldı. Çalışma sonuçlarının analizi SPSS 22.00 kullanılarak yapıldı. Anlamlılık p≤0,05 olarak alındı. Elde edilen sonuçlara göre çalışmaya katılan hastaların sadece %14'ünün fiziksel aktivite seviyesi yeterli düzeydeydi. Fiziksel aktivite seviyesi ile ağrı, fonksiyonellik ve yaşam kalitesinin genel, fiziksel ve psikolojik sağlık parametreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon bulundu (p< 0,05). Ancak fiziksel aktivite seviyesi ile sosyal ilişkiler ve çevre parametreleri arasında anlamlı bir ilişki bulunamadı (p> 0,05). Elde edilen bu sonuçlar migren hastalarının büyük bir kısmının fiziksel aktivite düzeylerinin yeterli seviyede olmadığını göstermektedir. Migren hastalarında fiziksel aktivite seviyesini arttırmaya yönelik çalışmalar ağrı düzeyini azaltıp, fonksiyonelliği ve yaşam kalitesini arttırabilir.

The aim of this study is to investigate the effect of physical activit y levels on headache, functionality and quality of life in migraine patients. 88 patients aged 18-55 years were included in the study. The patients were diagnosed with migraine and who did not use regular medication, face-to-face interviews were performed and the scales were evaluated. Firstly, demographic information of the patients was recorded with "Demographic Information Form". Physical activity level, pain and quality of life were assessed by International Physical Activity Questionnare-Short Form (IPAQ-SF), Short-form McGill Pain Questionnaire and World Health Organisation Quality of Life Scale-Short Form (WHOQOL-BREF), respectively. The results of the study were analyzed through SPSS 22.00 statistical program. Significance was taken as p≤0.05. According to our results, just 14 % of patients' physical activity has adequate levels. There was a statistically significant correlation between physical activity level and pain, functionality general health, physical health and psychological health subparameters of quality of life (p <0.05). However, there was no significant relationship between physical activity level and social relations and environmental parameters (p> 0.05). These results suggest that the majority of migraine patients do not have sufficient physical activity levels. Studies aimed at increasing the level of physical activity in patients with migraine may reduce pain and improve functionality and quality of life.