Alzheimer hastalığı'nda tekrarlı transkranyal manyetik stimülasyon uygulamasının uzun dönemde kliniğe etkisi

Abstract

Alzheimer Hastalığı (AH) bilişsel işlevlerin performans düşüşü ile karakterize yavaş ilerleyici bir nörodejeneratif hastalıktır. AH'li hastalar için tedavinin omurgasını farmakolojik yaklaşımlar oluştursa da bu tedavilere yan etkilerin eşlik etmesi ve cevapların sınırlı olması nedeniyle alternatif tedaviler de acil gelişim gerektirmektedir. Tekrarlı Transkranyal Manyetik Stimülasyon (rTMS) plastisiteyi arttıran ve kognitif yıkımı yavaşlatan AH için desteklenen noninvazif alternatif tedavi yöntemleri arasında yer almaktadır. Çalışmamızda standart farmakolojik tedaviye devam eden Alzheimer hastalarında rTMS uygulamasının tedavi sonrası uzun dönemde prognoz üzerindeki değişikliklerin yalnızca farmakolojik tedavi alan Alzheimer hastaları ile kıyaslayarak araştırılması amaçlandı. 60 yaş üzerindeki AH tanılı 14 birey çalışmaya dahil edildi. Katılımcılar 2 gruba ayrıldı. rTMS grubuna (n=8) takip sürecinin başında (ort 29.63 ay) önce farmakolojik tedaviye ilaveten sadece 10 günlük 1 kür rTMS tedavisi almış bireyler dahil edildi. Kontrol grubu (n=6) yalnızca farmakolojik tedavi alan bireylerin takibinden (ort. 25.83 ay) oluşturuldu. Her iki grubun katılımcıları tedavi öncesi ve sonrasında davranışsal ve nöropsikiyatrik durum, kognisyon, demans düzeyi, yaşam kalitesi ve depresyon açısından değerlendirildi. Her iki grupta da genel olarak tüm bilişsel işlevlerde kayıplar izlenirken, rTMS grubunda Görsel anlık bellek ve Mini Mental Durum Testinde (MMDT), pür farmakolojik tedavi grubunda ise Sözel Bellek Süreçleri Testi anlık bellek ve MMDT' de istatistiksel olarak anlamlı kötüleşme şeklinde fark bulundu (p<0.05). Ancak her iki grubun yaklaşık iki yıllık takibin başı ve sonunda yapılan nöropsikometrik değerlendirmenin fark skorlarının karşılaştırılması gruplar arasında anlamlı bir farklılık ortaya koymadı (p>0.05). Bulgularımız, 10 günlük tek kür rTMS uygulamasının bilişsel işlevler üzerinde uzun dönemde pür farmakolojik tedaviden ayrışabilecek bir farklılık oluşturmadığını göstermiştir.

Alzheimer' s disease (AD) is a slowly progressive neurodegenerative disease characterized by decrease in cognitive performance. Although pharmacological approaches constitute the backbone of treatment for AD patients, alternative therapies require immediate development because of the side effects and limited responses. Repetetive Transcranial Magnetic Stimulation (rTMS) is one of the supported noninvasive alternative treatment modalities for AD, which increases plasticity and slows cognitive destruction. Investigate the the long- term effects of rTMS on AD patients was our aim in this study. Fourteen patients with AD over 60 years of age were included. The participants were divided into two groups. In the rTMS group (n=8), individuals who had received only 10-day cure of rTMS in addition to pharmacological treatment at the beginning of the follow-up period (29.63 months) were included. The control group (n=6) consisted of follow-up (25.83 months) of individuals receiving only pharmacological treatment. Participants of both groups were evaluated before and after treatment in terms of behavioral and neuropsychiatric status, cognition, dementia level, quality of life and depression. While in both groups overall cognitive dysfunctions were observed, there was a statistically significant deterioration in the rTMS group in visual immediate memory and MMDT, and in pure pharmacological treatment group in SBST immediate memory and MMDT (p<0.05). However, the comparison of the difference scores of the neuropsychometric evaluation at the beginning and end of the two-year follow-up of both groups did not reveal a significant difference between the groups (p>0.05). Our results showed that 10-day single cure rTMS did not make any difference on cognitive functions that could be differentiated from pure pharmacological treatment in the long term.