Çocuklarla çalışan hekimlerin ve eğitimcilerin dil ve konuşma bozuklukları hakkındaki görüşlerinin incelenmesi

Abstract

Dil ve konuşma bozukluğuna sahip çocuklar aileleri tarafından fark edilemediği durumlarda çocukla etkileşime giren, çocuğu gözlemleyen uzmanlara büyük rol düşmektedir. Bu araştırmada, çocuklarla çalışan hekimlerin ve eğitimcilerin DKT mesleği hakkındaki görüşlerini, DKB hakkında bilgi sahibi olma durumlarını, bu bozukluklara sahip vakaları hangi uzmanlara yönlendirdiklerini belirlemek ve erken müdahale süreci hakkındaki farkındalıklarını öğrenmektir. Araştırma, betimsel yaklaşım deseni kullanılarak tasarlanmıştır. Bu doğrultuda nicel ve nitel veriler toplanmıştır. Nicel veriler anket yoluyla, nitel veriler ise yarı yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmıştır. Araştırmanın nicel kısmına 123 hekim, 146 eğitimci olmak üzere toplam 269; nitel kısmına ise 2 hekim 4 eğitimci olmak üzere toplam 6 uzman katılmıştır. Araştırma kapsamında, araştırmacı tarafından hazırlanan anket aracılığıyla toplanan nicel verilerin analizinde frekans tablolarından ve Ki-kare testinden faydalanılmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla toplanan nitel verilerin analizinde tümevarımsal betimsel analiz kullanılmıştır. Araştırmaya katılan hekim ve eğitimcilerin dil ve konuşma bozukluğu konularındaki görüşlerinin dağılımlarının belirlenmesinde frekans analizinden yararlanılmıştır. Nicel analizler SPSS 25.0 programında yapılmış, sonuçların yorumlanmasında p<0.5 anlamlılık düzeyi temel alınmıştır. Nitel verilerin tümevarımsal betimsel analizi için 4 ana tema kullanılmasına karar verilmiştir. Araştırmanın sonucunda çalışmaya katılan hekimlerin %49,6'sının, eğitimcilerin ise %58,2'sinin herhangi bir uzmana yönlendirme yapmadıkları, eğitimcilerin DKB'lere 3 yaş ve öncesinde müdahaleye hekimlere göre daha fazla eğilim gösterdikleri; katılımcıların DKB'lerin farkında olabilmeleri için eğitimleri sırasında DKB hakkında ders almalarının önemli olduğu, hizmet içi eğitimin gerekli ve önemli olduğu ve DKT'nin okullarda mutlaka yer alması gerektiği yönünde görüş bildirdiği görülmüştür.

In cases where children with language and speech disorders cannot be noticed by their families, experts who interact with the child and observe the child have a great role. In this study, to determine the views of physicians and educators working with children about the SLT profession, their state of knowledge about SLDs, to which experts they refer cases with these disorders, and to learn their awareness about the early intervention process. The research was designed using the descriptive approach design. In this direction, quantitative and qualitative data were collected. Quantitative data were collected through a questionnaire and qualitative data were collected through a semi-structured interview form. The quantitative part of the research consists of a total of 279, 123 physicians and 146 educators; In the qualitative part, a total of 6 experts, 2 physicians and 4 educators, participated. Within the scope of the research, frequency tables and Chi-square test were used in the analysis of the quantitative data collected through the questionnaire prepared by the researcher. Inductive descriptive analysis was used in the analysis of qualitative data collected through a semi-structured interview form. Frequency analysis was used to determine the distribution of opinions of physicians and educators participating in the study on language and speech disorders. Quantitative analyzes were made in SPSS 25.0 program, and the interpretation of the results was based on p <0.5 significance level. It was decided to use 4 main themes for the inductive descriptive analysis of qualitative data. As a result of the study, 49.6% of the physicians who participated in the study and 58.2% of the educators did not refer to any specialist, the educators were more inclined to intervene in SLDs at the age of 3 and earlier than physicians; It has been observed that it is important for the participants to take lessons about SLDs during their training in order to be aware of SLDs, in-service training is necessary and important, and SLTs should definitely take place in schools.