Hasta hizmetleri çalışanlarının çalışma ortamına ilişkin algıları ve iş doyumu düzeyleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi: "İstanbul ilinde bir sağlık grubunda uygulama"

Abstract

Bu araştırmanın amacı, İstanbul'da bulunan ve aynı sağlık grubuna bağlı iki farklı hastanede görevli Hasta Hizmetleri çalışanlarının çalışma ortamına ilişkin algılarının ve iş doyumu düzeyleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir. Çalışma ortamının alt boyutları olan; yönetici desteği, meslektaş desteği, birim desteği, çalışma ortamı iş yükü algıları ve mevcut işi sürdürme niyetlerinin iş doyum düzeylerine etkisini belirlemektir. Araştırmada veri toplama aracı olarak; Bireysel İş Yükü Algı Ölçeği "BİAÖ" (Individual Workload Perception Scale, IWPS) ve Minnesota İş Doyumu Ölçeği "İD" (Minnesota Satisfaction Questionnaire) her iki hastanede Hasta Hizmetleri biriminde görev yapan tüm çalışanları kapsayacak şekilde revize edilerek kullanılmıştır. Veriler 2017 yılı Eylül-Kasım aylarında toplandı. Çalışmada tanımlayıcı istatistiklerin yanı sıra, t-testi, Mann Whitney U testi, Varyans analizi (ANOVA), Kruskal-Wallis testlerinden yararlanılmıştır. Ayrıca normallik sınaması grafiksel yöntemlerin yanı sırsa, Kolmogrov ve Smirnov ile Shapiro Wilk testleri kullanılarak yapılmıştır. Verilerin analizinde IBM SPSS (Statistical Package For Social Sciences) 22.0 programı kullanılmış, sonuçlar %5 anlamlılık seviyesinde yorumlanmıştır. Çalışmaya katılanların %97'si kadın, %59, 7'si 18-24 yaş aralığında, %83,4'ü bekardır. BİAÖ ortalaması 3,77 ±0,59 olarak bulunmuştur. Bu ölçekte en düşük MİSN (mevcut işi sürdürme niyeti) 3,44 ±1,21 ve en yüksek YD (yönetici desteği) 4,17 ±0,79'dur. İD (iş doyumu) ölçeğinin ortalaması 3,58 ±0,82 olarak tespit edilmiş; İçsel İş Doyumu 3,66 ±0,85, Dışsal İş Doyumu 3,45 ±0,89 olarak bulunmuştur. Bireysel İş Yükü Algı Ölçeği ve İş Doyumu ölçeklerinde ve alt boyutlarında; cinsiyete, yaş gruplarına, genel iş deneyimlerine, kurumdaki iş deneyimlerine göre anlamlı farklılık gözlenmemiştir. Bireysel iş yükü ile iş doyumu ölçeği arasında istatiksel olarak orta derecede anlamlı bir ilişki vardır. (r=0,5; p<0,01).

The aim of this study is to evaluate the relationship between the level of job satisfaction and the perceptions of the Patient Services staff working in two different hospitals in Istanbul, which belongs to the same health group. Also, the effect of sub-dimensions of the work environment such as management support, colleague support, unit support, working environment perceptions of work load and the effect of current job intention to job satisfaction levels will be evaluated. As a data collection tool, the Individual Workload Perception Scale (IWPS) and the Minnesota Satisfaction Questionnaire (Minnesota Satisfaction Questionnaire) were revised and used to cover all the staff working in the Patient Services Unit in both hospitals. Data were collected in September-November 2017. In addition to descriptive statistics, t-test, Mann Whitney U test, analysis of variance (ANOVA) and Kruskal-Wallis tests were used. In addition, the normality test, as well as graphical methods, Kolmogrov and Smirnov were conducted using Shapiro Wilk tests. In the analysis of the data, IBM SPSS 22.0 program was used. The results were interpreted at 5% significance level. 97% of the participants were women; 59.7% is in the 18-24 age range; 83.4% is single. The average of the individual workload perception scale (IWPS) was found to be 3.77 ± 0.59. The lowest ICPD (intention to continue present duty) is 3,44 ± 1,21 and the highest AS (management support) is 4,17 ± 0,79. The average of JS (job satisfaction) scale was 3.58 ± 0.82; Internal Job Satisfaction was found 3.66 ± 0.85 and External Job Satisfaction was 3.45 ± 0.89. Individual Workload Perception Scale and Job Satisfaction scales and sub-dimensions: gender, age groups, general work experience, work experience in the institution did not show a significant difference. There is a statistically significant relationship between the individual workload and job satisfaction scale. (r = 0.5; p <0.01).