İnmeli hastalarda kinestetik ve motor imgelemenin değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, inmeli hastaların imgeleme yeteneklerinin değerlendirilmesi, motor ve bilişsel fonksiyonlarla ilişkisinin incelenmesidir. Çalışmaya 40-80 yaş aralığında, inme sonrası kalıcı hemiparezi tablosu gelişmiş 30 birey ve bu bireylere yaş ve cinsiyet özellikleri bakımından benzer 30 sağlıklı katılımcı dâhil edildi. Tüm katılımcıların imgeleme yetenekleri Kinestetik ve Görsel İmgeleme Anketi (KGİA) ve Hareket İmgeleme Anketi-3 (HİA-3) ile değerlendirildi. İnmeli katılımcıların diğer değerlendirmelerinde Standardize Mini Mental Test, Brunnstrom Hemipleji İyileşme Evrelemesi, Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği, İnme Etki Ölçeği ve Fugl-Meyer Motor İyileşme Değerlendirme Formu kullanıldı. Değerlendirmeler sonucunda sağlıklı katılımcılardan oluşan kontrol grubunun KGİA görsel imgeleme, HİA-3 kinestetik, içsel görsel ve dışsal görsel imgeleme skorları inme grubundan yüksek bulundu (p<0,001). İnme grubunda KGİA görsel imgeleme skorunun kinestetik imgelemeden (p=0,02), HİA-3 dışsal görsel ve kinestetik imgeleme skorlarının içsel görsel imgelemeden yüksek olduğu tespit edildi (p<0,001). Kontrol grubunda da benzer olarak KGİA görsel imgeleme skoru kinestetik imgeleme skorundan yüksek bulundu (p=0,001). HİA-3 dışsal görsel imgeleme skorunun kinestetik imgelemeden (p<0,001), kinestetik imgeleme ve dışsal görsel imgeleme skorunun içsel imgelemeden yüksek olduğu saptandı (p<0,001). İnme grubunda hemiparezili olmayan tarafın, kontrol grubunda ise dominant tarafın imgelemede daha başarılı olduğu tespit edildi. İnme grubunda HİA-3'ün alt parametreleri ve diğer ölçekler arasında ilişki bulunmazken KGİA alt parametreleri ve toplam skorunun Mini Mental Test haricindekilerle ilişkili olduğu tespit edildi. İnme sonrası imgeleme yeteneğinin etkilenebileceği bu nedenle değerlendirilmesinin önemli olduğu ve motor imgelemenin rehabilitasyon programlarında uygulanabilir etkili bir yöntem olabileceği kanısında varıldı.

This study aims to evaluate imagery skills of stroke patients and examine the relation between these skills and motor, mental functions. The study includes 30 individuals between 40-80 ages who developed post-stroke hemiparesis and 30 healthy participants who are of similar age and gender. Imagery skills of all participants were evaluated through Kinesthetic and Visual Imagery Questionnaire (KVIQ) and Movement Imagery Questionnaire-3 (MIQ-3). Standardized Mini Mental Test, Brunnstrom's Hemiplegia Recovery Staging, Functional Independence Measure, Stroke Impact Scale and Fugl-Meyer Assessment of Motor Recovery after Stroke were used to make some other evaluations on stroke patients. Concluding from the evaluations, KVIQ visual imagery, MIQ-3 kinesthetic, internal and external visual imagery scores in healthy patients were found out to be higher than stroke patients group (p<0,001). Besides MIQ-3 external visual and kinesthetic imagery scores were found out to be higher than internal visual imagery in stroke patients group (p<0,001). Similarly, control group showed higher KVIQ visual imagery scores than kinesthetic scores (p=0,001). It has also been discovered that MIQ-3 external visual imagery score is higher than kinesthetic imagery (p<0,001) and kinesthetic and external visual imagery score is higher than internal imagery (p<0,001). It has been ascertained that stroke patients without hemiparesis and dominant part of control group are more successful at imagery. Whereas sub-parameters of MIQ-3 do not correlate with other scales, sub-parameters of KVIQ and its total score correlate with other scales except Mini Mental Test. It has been concluded that imagery skills may get affected due to stroke and therefore it is crucial to evaluate those skills and also motor imagery can be an effective method to be used in rehabilitation programs.