Rotator cuff sendromlu bireylerde mulligan mobilizasyonunun ağrı ve yaşam kalitesine etkisi

Abstract

Çalışmanın amacı, Rotator Cuff sendromu bulunan bireylerde Mulligan mobilizasyonunun ağrı ve yaşam kalitesine olan etkisinin araştırılmasıdır. Çalışmaya Esenler Medipol Üniversitesi Hastanesine başvuran yaş aralığı 30-70 olan 30 hasta alındı. Çalışmaya alınan bireyler tek-çift numara olacak şekilde 15 kontrol 15 çalışma grubu olmak üzere iki gruba ayrıldı. Kontrol grubuna geleneksel fizyoterapi yöntemleri, çalışma grubuna ise geleneksel fizyoterapi ve Mulligan mobilizasyon yöntemlerinden Hareketle Mobilizasyon (MWM) tekniği uygulandı. Geleneksel fizyoterapi yöntemleri; Codman egzersizleri, wand egzersizleri, omuz çarkı egzersizleri, parmak merdiveni, coldpack, Transkutanöz Elektriksel Sinir Stimulasyonu (TENS), Ultrason (US), germe ve kuvvetlendirme egzersizlerini kapsadı. Ayrıca her hastaya ev egzersizleri verildi. Hastalar tedavi öncesi ve tedavi sonrası Vizüel Analog Skala (VAS), gonyometrik ölçümler, Üst Ekstremite Bozuklukları Kol, Omuz ve El sorunları anketi (DASH), Kısa Form (36) Sağlık Anketi (SF-36) ile değerlendirildi. Her iki grupta da tedavi öncesi ve tedavi sonrasında anlamlı bir gelişme meydana geldi. Sonuç olarak Mulligan mobilizasyon tekniğinin ağrı, yaşam kalitesi, fonksiyonellik ve normal eklem hareketine olan etkisi geleneksel fizyoterapi yöntemlerine oranla daha başarılı bulundu. Rotator Cuff sendromu olan hastalarda Mulligan mobilizasyonunun tedavi programına alınması uygun olacaktır görüşü benimsendi.

The aim of this study was to search the effectiveness of Mulligan mobilization on pain and quality of life in Rotator Cuff syndrome. The study was conducted on 30 volunteers with Rotator Cuff syndrome, aged between 30-70. Two groups, 15 control groups and 15 control groups, were randomized to work as single-double numbers. Conventional physiotherapy was done in control group while conventional pyhsiotherapy and Mulligan mobilization (mobilization with movement) was done in study group. Conventional physiotherapy contain codman exercises, wand, shoulder wheel, finger ladder, coldpack, TENS, US and stretching and strengthening exercises. Home exercises were given for each patient. Patients were assessed before and after treatment with Visual Analog Scale (VAS), goniometric measurement, Upper Extremity Disorders Hand, Shoulder and Hand Problems Questionnaire (DASH), Short Form (36) Health Questionnaire (SF-36). When the groups were compared in terms of pretreatment and posttreatment, there is a statistical significance was found between the two groups (p<0.05). In conclusion, Mulligan mobilization technique applied in addition to traditional physiotherapy methods was found to be more effective than traditional physiotherapy methods in pain, quality of life, functionality and normal joint motion. We have adopted the idea that Mulligan mobilization should be eligible for treatment in patients with Rotator cuff syndrome.