Tıp Fakültesi 1. sınıf öğrencilerinin beslenme durumlarının değerlendirilmesi

Abstract

AMAÇ: Tıp Fakültesi 1. sınıf öğrencilerinin günlük enerji ve besin ögeleri alımlarını belirlemek, önerilerle karşılaştırmak. YÖNTEMLER: Çalışmaya İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi 2009-2010, 2010-2011 eğitim-öğretim yıllarında başlayan %39.4’ü kız, %60.6’sı erkek olan toplam 878 öğrenci alındı. Yaş ortalamaları 18.4±0.9 yıl olan öğrencilere ilişkin demografik bilgiler önceden hazırlanan bir anket formu ile elde edildi. Öğrencilerin ağırlık ve boy ölçümleri alındı, Beden Kitle İndeksleri (BKİ) hesaplandı. Günlük alınan enerji ve besin ögeleri öğrencilerin son 24 saatlik (re-call) besin tüketimleri ile belirlendi. Besinlerin analizi bilgisayar ortamında Bebis programı kullanılarak yapıldı. Elde edilen veriler Türkiye’ye özgü önerilerle karşılaştırıldı. İstatistiksel analizler için SPSS programı kullanıldı. BULGULAR: BKİ’ne göre kızların yarısının (%49.1), erkeklerin çoğunluğunun (%61.7) normal olduğu, kızlar arasında zayıflığın yaygın (%44.8) olduğu, erkeklerde ise zayıflık ve şişmanlık oranlarının eşit (%19.4, %19.0) dağıldığı gözlendi. Önerilerle karşılaştırıldığında tüm öğrencilerin lif, B1 vitamini, folik asit, kalsiyum ve magnezyumu, kızların ise demiri düşük aldıkları, erkeklerin enerji ve C vitaminini sınırda aldıkları belirlendi. Sadece fosforun tüm öğrenciler tarafından yüksek alındığı, demirin ise erkek öğrenciler tarafından önerilerin biraz üzerinde alındığı bulundu. Erkek öğrencilerin genel olarak enerji ve C vitamini dışındaki tüm besin ögelerini kızlardan fazla aldıkları saptandı. Öğrencilerin hafta içi ve hafta sonu beslenme alışkanlıklarında farklılık olmadığı ancak yurt ve öğrenci evinde kalanların ailesiyle kalanlardan daha iyi beslendikleri görüldü. Günün en önemli öğünü olan kahvaltının, öğrencilerin sadece yarısı tarafından yapıldığı belirlendi. SONUÇ: İstanbul Tıp Fakültesi 1. sınıf öğrencilerinin genel olarak yetersiz ve dengesiz beslendikleri gözlendi. Beslenme durumunu iyileştirebilmek için öğrencilerin teorik ve uygulamalı sürekli eğitim programları ile bilinçlendirilmelerinin yararlı olacağı düşünüldü.

OBJECTIVE: The objective of this study was to determine nutrient intake and to compare nutrition recommendations among first-year medical students at Istanbul Faculty of Medicine in Turkey. METHODS: During the years of 2009-2010 and 2010-2011, a total of 878 first-year medical students (532 male, 346 female) aged 18.4±0.9 years were investigated. A self-filled questionnaire was used to collect demographic information. The student’s body weights and heights were measured and Body Mass Indices (BMI) were calculated. 24-h dietary recalls were collected and analyzed by Bebis software program and also compared Turkish nutritional recommendations. Statistical analyses were performed by using SPSS package. RESULTS: Half of the female students (49.1%) and most of the males (61.7%) had normal BMI. The other half of females (44.8%) were underweight. Distribution of underweight (19.3%) and overweight (19.0%) were similar among males. Mean dietary fiber, vitamin B1, folate, calcium and magnesium intakes of whole students, and iron intakes of female students were inadequate compared with the recommendations. Only phosphorus intake was high among all students. Nutrient intakes of the male students were significantly higher than the female students except energy and vitamin C. There was no difference between the weekday and weekend nutrient intakes of the students. The students who live in dormitory or sharing houses with friends had better nutrient intakes than students who live with own families. Only half of the students had regular breakfast habit. CONCLUSION: Energy and nutrient intakes of students were evaluated according to Turkish nutritional recommendations and observed that first year medical students’ dietary assesment were inadequate and unbalanced. To improve dietary habits of students their introductory nutrition information must be supported by further classes and applied nutrition sessions.