Ramazan ayında oruç tutan üniversite öğrencilerinin ramazan ayı süresince ve sonrasında fiziksel aktivite ve diyet kalitelerinin karşılaştırılması

Abstract

Ramazan ayında müslümanların oruç ibadeti gereği sıvı ve yiyecek alımında kısıtlanma yaşanır. Bu ibadetin üniversite öğrencilerinin yaşam tarzında meydana getirdiği değişimler araştırmanın merak konusudur. Araştırmanın amacı Ramazan ayında oruç tutan üniversite öğrencilerinde bu ayda ve sonrasındaki diyet kalitelerinin ve fiziksel aktivitelerinin karşılaştırılmasıdır. Bu ayda öğrencilerin ağırlık, boy, vücut kütle indeksi (VKİ), yağ yüzdesi ve yağsız vücut kütlesi değerlerinde istatistiksel olarak önemli bir değişim bulunmamıştır (p>0,05). Ramazan ayında en sık; halsizlik (%71,4), baş ağrısı (%51,4), erken doyma (%37.1), hazımsızlık (%17,1) ve baş dönmesi (%17,1) görülmüştür. Enerji alımının; baş ağrısı ve karın ağrısı ile zayıf düzeyde ve şişkinlik ile yüksek düzeyde pozitif ilişkisi bulunmuştur. Ramazan ayında enerji, makro besin ögeleri, diyet lifi, bazı vitamin ve minerallerin alımları düşmüştür (p<0,05). Karbonhidrat, diyet lifi, kolesterol ve potasyum tüketimlerinde cinsiyete göre önemli bir fark bulunmuştur (p<0,05). Ramazan ayı ve sonrasında her iki cinsiyette de; diyet lifi, B1 vitamini, folat, potasyum, kalsiyum ve magnezyum alımları yetersizdir. Bu ayda toplam enerjinin %38,86'sını sahur, %47,70'ini iftar oluşturmuştur. Ramazan sonrasında toplam enerjinin %32,95'ini kahvaltı, %29,93'ünü öğle ve %29,65'ini akşam öğünü oluşturmuştur. Öğrencilerin Sağlıklı Yeme İndeksi (SYİ) puanları Ramazan ayında 57,10+9,61, sonrasında 58,41+9,11'dir. Her iki zaman dilimindeki SYİ puanları arasında istatistiksel olarak önemli bir fark bulunmamıştır. Öğrencilerin Fiziksel Aktivite Düzeyi (PAL) değeri bu ayda 1,61+0,31 ve sonrasında 1,71+0,40'dir. Bu ayda toplam uyku süresi azalırken, gündüz uykusu artmıştır (p<0,05). Bu ayda uyku süresiyle PAL değeri arasında orta düzeyde negatif ilişki görülmüştür. Ramazan'dan sonra SYİ-2010 puanına göre yetersiz grubundaki öğrencilerin PAL puanlarının (1,48+0,27) normal grubundakilere göre (1,76+0,42) daha az olduğu bulunmuştur (p<0,05).

Muslims have a restriction of food and drink due to fasting in Ramadan. This situation creates some changes in their lifestyle. The aim of this study is to compare dietary quality and physical activity of the university students fasting in Ramadan. There is no significant difference in the weight, height, BMI (body mass index), fat percentage and fat-free mass values of participants in Ramadan (p>0,05). What is usually observed in Ramadan is weakness (71,4%), headache (51,4%), early satiety (37,1%), dyspepsia (17,1%) and dizziness (17,1%). There is low level of positive relationship between energy intake and headache or abdominal pain while there is a high level of positive relationship between energy intake and swelling.The intake of energy, carbohydrate, protein, dietary fiber, some vitamins and minerals decreases during Ramadan (p <0.05). There are significant differences between man's and woman's intakes of carbohydrates, dietary fibre, cholesterol and potassium in Ramadan (p<0,05). The intake of dietary fiber, vitamin B1, folate, potassium, calcium and magnesium consumptions for both sexes is inadequate during and after Ramadan. In Ramadan sahur constitutes 38,86% of total energy while iftar constitutes 47,70% of total energy. After Ramadan breakfast comprises 32,95% of total energy and lunch comprises 29,93% of total energy, while dinner comprises 29,65% of total energy. The HEI-2010 points of the participants are 57,10+9,61 in Ramadan and 58,41+9,11 after Ramadan. There is no statistically significant difference between the scores of the HEI-2010 (Healthy Eating Index) in both time periods. The Physical Activity Level (PAL) values of the participants are 1,61+0,31 in Ramadan and 1,71+0,40 after Ramadan. During Ramadan, total sleep time decreases, while daytime sleep increases (p<0,05).After Ramadan, according to the HEI-2010 score, students in the insufficient group (1.48 + 0.27) are discovered to have lower PAL scores than those in the normal group (1.76 + 0.42) (p<0,05).