Effect of simulation on the development of cognitive skills of the first aid and emergency aid students in neonatal resuscitation

Abstract

Purpose: This study was conducted to search the effect of simulation on the development of cognitive skills of the first aid and emergency students in neonatal resuscitation. Materials and Methods: The study, which was planned as a randomized controlled, experimental study, was performed between with 60 students studying in the second year of First Aid and Emergency Programme. The students were divided into two groups as experimental and control groups. Prior to the study, the students were provided with an information form and the Scale of Problem Solving Inventory (PSI) and the Neonatal Resuscitation Knowledge Exam were conducted on both of the groups to determine the individual characteristics of the students. The students in the experimental group were trained with the “Scenario-Based Simulation Application” while the control group was given a theoretical lecture on “Neonatal Resuscitation” by the researcher. After two weeks, the final tests were applied to both groups. Result: The averages of the student grades from the Neonatal Resuscitation examination after the training revealed a difference between the groups and that simulation group got higher grades, and the averages of the student groups from the PSI determined that the total grade averages of trust, personal control and total score were significantly different. Conclusion: The use of simulation in the neonatal resuscitation training of the First Aid and Emergency students is effective and it increases the knowledge score averages and problem-solving skills of the student.

Amaç: Bu araştırma ilk ve acil yardım öğrencilerinin neonatal resüsitasyon konusundaki bilişsel becerilerinin arttırılmasında simülasyonun etkisinin incelenmesi amacı ile yapıldı. Gereç ve Yöntem: Randomize kontrollü deneysel olarak planlanan araştırma İlk ve Acil Yardım bölümünün ikinci sınıfında öğrenim gören 60 öğrenci ile yapıldı. Öğrenciler deney ve kontrol grubu olarak ikiye ayrıldı. Çalışmanın öncesinde her iki gruba öğrencilerin bireysel özelliklerini belirlemeye yönelik bilgi formu, Problem Çözme becerileri ölçeği (PÇÖ) ve Neonatal Ressüsitasyona İlişkin Bilgi Sınavı yapıldı. Deney grubundaki öğrencilere “Senaryo Temelli Simülasyon Uygulaması” ile eğitim verildi, kontrol grubuna ise araştırmacı tarafından "Neonatal Ressüsitasyon" konulu teorik ders verildi. İki hafta sonra her iki gruba son testler uygulandı. Bulgular: Öğrencilerin eğitim sonrası Neonatal Resuscitation sınavından aldıkları puan ortalamaları incelendiğinde gruplar arasında fark olduğu ve simülasyon grubunda fazla olduğu, PÇÖ’den aldıkları puan ortalamaları incelendiğinde ise, yaklaşma, kişisel kontrol ve PÇÖ toplam puan ortalamalarının istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklılık gösterdiği saptandı. Sonuç: Simülasyon kullanımının İlk ve Acil Yardım öğrencilerinin neonatal resüsitasyon eğitiminde etkin olduğu, öğrencilerin bilgi puan ortalamasını ve problem çözme becerilerini arttırdığı belirlendi.