Özürlü sağlık kurulunda değerlendirilen hastaların lokomotor sistem özürlülüklerinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Amacımız, hastanemiz özürlü sağlık kuruluna başvuran ve lokomotor sistem ile ilgili özürlülük oranlarına sahip hastaların özelliklerini değerlendirmek ve diğer sistem özürlülükleriyle birlikteliklerini, tüm vücut fonksiyon kayıp oranlarını ve bu parametrelerin yaşlara göre dağılımını incelemektir.Gereç ve Yöntem: Mart 2012-Mart 2013 tarihleri arasında Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesi Sağlık Kurulu'na başvuran 2263 olgu retrospektif olarak tarandı. Lokomotor sisteme ait tanı almış 672 hastanın, tüm branşlarca yapılmış muayene bulguları ve tanıları Sağlık Kurulu dosyalarından ayrıntılı olarak tarandı.Bulgular: Özürlü sağlık kuruluna başvuran 2263 olgunun 672'sinde (%29,6) lokomotor sistem patolojisi mevcuttu. Bu hastaların 366'si erkek (%54,4), 306'si kadın (%45,6) ve ortalama yaşlarının 49,61±26 olduğu tespit edildi. Hastaların total vücut özürlülük oranları (TVÖO) ortalaması 69,5±28,4 iken, lokomotor sisteme ait özürlülük oranları (LMSÖO) ortalaması 49,43±17,1 idi. Altı yüz yetmiş iki hastanın 379'u (%56,3) Sağlık Kurulu'nca ağır özürlü olarak değerlendirildi. Beş yüz elli dördünün (%82,4) özürlülüğü sürekli olarak raporlandırıldı. LMSÖO en yüksek 10-19 yaş aralığındaki bireylerde, en az ise 40-49 yaş aralığındaki bireylerde tespit edildi. En sık tespit edilen lokomotor sistem patolojisi sırasıyla osteoartrit (OA), hemipleji, serebral palsi, eklem kontraktürü ve spinal kord hastalıkları olarak bulundu. En yüksek LMSÖO'nun spinal kord hastalarında bulunduğu tespit edilmiştir. Lokomotor sistem özürlülüklerine en sık eşlik eden tanılar nörojenik mesane, mental retardasyon ve hipertansiyon olarak tespit edildi.Sonuç: Özürlü sağlık kuruluna başvuran ve lokomotor sistem özürlülüğü bulunan bireylerin büyük çoğunluğu sürekli ve ağır özürlü bireylerdir. Lokomotor sistem özürlülükleriyle birlikte diğer sistem özürlülüklerinin de sıkça birlikteliğinin gözlenmiş olması, bu hastalara verilecek sosyal destek ve tedavi planlanması açısından öneme sahiptir.

Objective: Our goal was to evaluate patients who admitted to Board of Health for Disabled in our hospital, and evaluate the characteristics and disability rates of patients with locomotor disability. Also to examine its co-occurrence with other system disabilities, the whole body function loss rates and the distribution of these parameters according to age.Materials and Methods: Medical records of 2263 cases admitted to the Board of Health in Derince Training and Research Hospital were retrospectively analyzed between March 2012 and March 2013. Examinational findings and diagnoses of 672 (29.6%) patients who took diagnosis related with locomotor system were reviewed.Results: Of the 2263 patients admitted to the board of health for disabled, 672 (29.6%) had locomotor system pathology. Of these patients, 366 were males (54.4%), 306 were females (45.6%) and the mean age was 49.6±26 years. The mean total body disability rates of the patients (TBDR) were 69.5±28.4, while the locomotor system disability rates (LSDR) was 49.43±17.1. Of the 672 patients, 379 (56.3%) were assessed as severely disabled by the medical council. 554 patients (82.4%) had permanent disability. LSDR was highest in individuals aged 10-19 years; lowest in the individuals aged 40-49 years. The most commonly detected locomotor system pathologies were osteoarthritis (OA), hemiplegia, cerebral palsy, joint contractures and spinal cord diseases. The highest LSDR was in the spinal cord injury patients. The most frequent comorbid diagnoses were neurogenic bladder, mental retardation, and hypertension.Conclusion: Most of the patients who admitted to the Board of Health for locomotor system disability had permanent and severe disabilities. Observing that other system disabilities are frequently concomitant with locomotor system disability is important in terms of the social support for these patients and for planning of the appropriate treatment.