Management of type II odontoid fractures for osteoporotic bone structure: Preliminary report

Abstract

AIM: Anterior transodontoid screw fixation technique is generally chosen for the management of type II odontoid fractures. The nonunion of type II odontoid fractures is still a major problem especially in elderly and osteoporotic patients. Eleven osteoporotic type II odontoid fracured patients were presented in this article. MATERIAL and METHODS: We have divided 11 patients in two groups as classical and Ozer's technique.We have also compared (radiologically and clinically) the classical anterior transodontoid screw fixation (group II: 6 cases) and Ozer's transodontoid screw fixation technique (group I: 5 cases) retrospectively. RESULTS: There was no difference regaring the clinical features of the groups. However, the radiological results showed 100% fusion for Ozer's screw fixation technique and 83% fusion for the classical screw fixation technique. CONCLUSION; In conclusion, we suggest that Ozer's technique may help to increase the fusion capacity for osteoporotic type II odontoid fractures.

AMAÇ: Anterior transodontoid vida fiksasyon tekniği tip 2 odontoid kırıklarında genellikle seçilen yöntemdir. Tip 2 odontoid kırıklarında özellikle yaşlı ve osteoporotik hastalarda kaynamama halen önemli bir problemdir. Yazımızda 11 adet osteoporotik tip 2 odontoid kırık olgusu sunulmuştur. YÖNTEM ve GEREÇLER: On bir hasta klasik ve Özer tekniği şekilde ikiye ayrıldı. Klasik vida fiksasyon tekniği (n=6) ve Özer’in vida fiksasyon tekniği ile opere edilen hastalar (n=5) geriye dönük olarak radyolojik ve klinik olarak karşılaştırıldı. BULGULAR: Klinik değerlendirmede, gruplar arasında fark yoktu. Ancak radyolojik değerlendirmede Özer’in vida fiksasyon tekniği %100 füzyon gösterirken, klasik vida fiksasyon tekniği %83 füzyon göstermekte idi. SONUÇ: Sonuç olarak, Özer tekniğinin osteoporotik tip 2 kırıklarında füzyon kapasitesini artırmaya yardımcı olduğunu öne sürebiliriz.