Infective complications in patients after transrectal ultrasound-guided prostate biopsy and the role of ciprofloxacin resistant escherichia coli colonization in rectal flora

Abstract

Objective: In the present study, we aimed to invastigate the ciprofloxacin resistance in rectal flora of the patients undergoing prostate biopsy in our department. Additionally, the possible effects of the presence of ciprofloxacin resistant bacteria in faecal flora on the risk of infective complications after the procedure as well as the effect of antibiotic prophylaxis on such infectious complications have been evaluated. Material and methods: A total of 142 patients undergoing transrectal ultrasound-guided prostate biopsy were included into the study program. Rectal swab samples were taken from all patients prior to biopsy. The presence of complications have been evaluated after a week following the biopsy procedure. Patients with fever were also evaluated. The possible correlation between the presence of ciprofloxacin-resistant bacteria in faecal flora and the risk of urinary tract infection development and the other complications were evaluated. Results: E. coli bacteria were present in all cultures of rectal swab samples obtained from 142 patients prior to prostate biopsy. Of all these patients, while ciprofloxacin-resistant E. coli (CR E. coli) grew in 76 (53.5%) patients; ciprofloxacin susceptible E. coli (CS E. coli) was obtained in 66 (46.5%) patients. In 16 patients (11.3%), infectious complications were observed. While the infective complications were present in the 14.5% of patients with CR E. coli; they were present in the 7.6% of patients with CS E. coli (p=0.295). High fever was observed in nine patients (6.3%). Of these nine patients, although six had CR E. coli growth as detected during culture sensitivity tests; three had CS E. coli growth in their rectal swab culture tests. Sepsis was observed in three (2.1%) of these patients with high fever. Ciprofloxacin-resistant E. coli grew in all of the rectal swab cultures obtained from these patients with sepsis. Conclusion: In the light of our findings we may say that, it will be appropriate to reconsider the ciprofloxacin prophylaxis and prefer to use other prophylactic agents for a certain period of time in populations with higher rates of resistance to this medical agent. Furthermore, it will be appropriate again to obtain rectal swab specimens for culture tests before biopsy procedure in order to perform targeted prophylaxis according to the culture antibiogram test results. This approach will enable us to evaluate the cost-effectiveness of the procedure in detail.

Bu çalışmada, kliniğimizde prostat biyopsisi uygulanan hastalarda rektal floradaki bakterilerin siprofloksasine direncini araştırdık. Aynı zamanda fekal florada siprofloksasine dirençli bakterilerin bulunmasının işlem sonrası gelişebilecek enfektif komplikasyon riskine olası etkisini ve bu açıdan profilaktik antibiyotik kullanımının söz konusu enfeksiyöz komplikasyonlar üzerine etkisini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve yöntemler: Çalışmaya transrektal ultrasonografi kılavuzluğunda prostat biyopsisi yapılan toplam 142 hasta dahil edildi. Biyopsi öncesinde tüm hastalardan rektal sürüntü örneği alındı. Biyopsi yapıldıktan 1 hafta sonra tüm hastalar komplikasyonların varlığı açısından sorgulandı. Ateş yüksekliği olan hastalar ayrıca değerlendirmeye alındı. Fekal florada siprofloksasin dirençli bakteri taşıyıcılığının, prostat biyopsisi sonrası üriner sistem enfeksiyonu ve diğer komplikasyonların gelişimi ile olan ilişkisi değerlendirildi. Bulgular: Prostat biyopsisi yapılan 142 hastanın biyopsi öncesi yapılan rektal sürüntü örneklerinin tamamında E. coli üremesi oldu. Bunların 76 tanesinde (%53,5) siprofloksasine dirençli E. coli (SR E. coli) ürerken 66 tanesinde (%46,5) siprofloksasin duyarlı E. coli (SS E. coli) üredi. Toplam 16 hastada (%11,3) enfektif komplikasyonlar gözlendi. SR E. coli grubunda enfektif komplikasyonlar %14,5 oranında gözlenirken, bu oran SS. E. coli grubunda %7,6 idi (p=0,295). Toplam 9 hastada (%6,3) yüksek ateş gözlendi. Bu hastaların 6 tanesinin rektal sürüntü kültüründe SR E. coli ürerken 3 tanesinin rektal sürüntü kültüründe SS E. coli üremişti. Yüksek ateş gözlenen bu hastaların 3 tanesinde (%2,1) sepsis gözlendi. Sepsis gelişen 3 hastanın da rektal sürüntü kültürlerinde siprofloksasine dirençli E. coli üredi.Sonuç: Kanaatimizce siprofloksasin profilaksisinin yeniden gözden geçirilmesi ve direnç oranı yüksek toplumlarda en azından belli bir süre başka bir profilaksi ajanının kullanılması gerektiğini söyleyebiliriz. Maliyeti ayrıca değerlendirmek şartıyla biyopsi öncesi rektal sürüntü kültürü alınması ve buradaki antibiyogram sonucuna göre hedefe yönelik profilaksi yapılması uygun olacaktır.