Donuk omuz hastalarında ağrı ve duyu eğitimi ile kombine tedavinin etkinliği

Abstract

Çalışmamızda donuk omuzlu hastalarda konvansiyonel fizyoterapiye (KF) ek olarak uygulanan ağrı ve duyu eğitiminin etkisi araştırıldı. Çalışmaya dahil edilen 18-65 yaş arası 21 hasta KF'ye ek olarak ağrı ve duyu eğitimi uygulanan müdahale grubu (MG, n=11) ve sadece KF uygulanan kontrol grubu (KG, n=10) olmak üzere randomize edildi. Katılımcılara 4 hafta boyunca haftada 5 gün terapi uygulandı. KG'ye Ultrason, Transkutaneöz Elektriksel Sinir Stimülasyonu, sıcak-soğuk ve egzersiz programı uygulandı. MG'ye ise ek olarak ağrı eğitimi, ayna, lokalizasyon, sağ/sol ayrımı, görsel imgeleme, grafestezi eğitimlerinden oluşan duyu eğitimi verildi. Katılımcıların tedaviden önce ve sonra Görsel Analog Skala (VAS) Ağrı Tespit Anketi (ATA), Dereceli Kronik Ağrı Skalası (DKAS), Ağrı Felaketleştirme Ölçeği (AFÖ) ve Ağrı İnançları Ölçeği (AİÖ) ile ağrı düzeyleri, tipi, inançları ve katastrafizasyon düzeyleri belirlendi. Elektrogonyometre ile eklem hareket açıklıkları (EHA), Sağ/sol Değerlendirme Görevi (SSDG) ile kortikal temsilleri, İki Nokta Diskriminasyon Testi (2NDT) ve 9 Delikli Izgara Testi ile dokunsal keskinlikleri, Tampa Kinezyofobi Ölçeği (TKÖ) ile hareket korkuları, Omuz Ağrı ve Özürlülük İndeksi (OAÖİ) ile fonksiyonellikleri, Uyku Ölçeği ile uyku kaliteleri değerlendirildi ve birey merkezli görüşme yapıldı. MG'de tedavi sonrası ATA, AİÖ organik, AFÖ, TKÖ, SSDG doğru süre ortalaması ve doğruluk oranı, uyku kalitesi, tüm EHA değerleri, 2NDT ve 9 delikli ızgara skorlarında iyileşme oldu (p<0,05), KG'de olmadı (p>0,05). Tedavi sonrası OAÖİ-toplam, OAÖİ-disabilite, OAÖİ-ağrı ve VAS düzeylerinde her iki grupta da iyileşme oldu (p<0,05), MG'deki iyileşmelerin etki büyüklüğü daha yüksekti. Bu çalışma ile donuk omuzlu hastalara yönelik planlanan KF'ye ek olarak uygulanan ağrı ve duyu eğitiminin etkili olduğu görüldü.

In our study, the effect of pain and sensory training applied in addition to conventional physiotherapy (CF) in patients with frozen shoulder was investigated. Twenty-one patients aged 18-65 years included in the study were randomized into the intervention group (MG, n=11) in which pain and sensory education was applied in addition to CF, and the control group (KG, n=10) in which only CF was applied. The participants were given therapy 5 days a week for 4 weeks. Ultrasound, Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation, hot-cold application and exercise program were applied to KG. In addition, MG was given sensory training consisting of pain training, mirror, localization, right/left discrimination, visual imagery, and graphesthesia training. Pain levels, type, beliefs and catatrophization levels of the participants were determined by Visual Analogue Scale (VAS), Pain Detection Questionnaire (PD-Q), Graded Chronic Pain Scale (GCPS), Pain Catastrophizing Scale (PCS), and Pain Beliefs Scale (PBS) before and after the treatment. Joint ranges of motion (ROM) with electrogoniometer, cortical representations with Right/left Assessment Task (RLAT), tactile acuity with Two-Point Discrimination Test (TPDT) and 9-Hole Grid Test, fear of movement with Tampa Kinesiophobia Scale (TSK), functionality with Shoulder Pain and Disability Index (SPADI), sleep quality was evaluated with the Sleep Scale and an individual-centered interview was conducted. In MG, there was improvement in PD-Q, PBS organic, PCS, TSK, RLAT correct time average and accuracy rate, sleep quality, all ROM values, TPDT and 9-hole grid scores in MG (p<0.05), not in KG (p>0.05). After treatment, SPADI-total, SPADI-disability, SPADI-pain and VAS levels improved in both groups (p<0.05), and the effect size of improvements in MG was higher. In this study, it was seen that pain and sensory training applied in addition to CF planned for patients with frozen shoulder was effective.