Serebral palsi rehabilitasyonunda geri yürüme egzersizleri ile rebound terapi etkinliğinin araştırılması

Abstract

Serebral Palsi (SP), gelişmekte olan fetal veya infant beyinde görülen, motor becerilerde kısıtlılığına sebep olan hareket ve duyu sistemlerini etkileyen kalıcı bozukluktur. Çalışmamızın amacı; SP'li çocuklarda uygulanılan geri yürüme (GY) ve rebound terapi (RT) egzersizlerinin etkilerini, fonksiyonel ve objektif ölçüm metotlarıyla araştırmaktır . Kaba Motor Fonksiyon Sınıflama Sistemi seviyesi I ve II olan , hemiparetik SP tanısı almış 27 çocuk çalışmaya dahil edildi . Tüm olgular başlangıçta 8 hafta boyunca haftada 3 seans fizyoterapist eşliğinde bireyselleştirilmiş nörogelişimsel tedavi (NGT) programına alındı. 8 haftanın ardından olgular randomize olarak 2 gruba ayrıldı.1. gruba NGT'ye ek olarak RT, 2.gruba NGT ve GY egzersizleri, haftada 3 gün/12 hafta uygulandı. Olguların fonksiyonellikleri Kaba Motor Fonksiyon Ölçütü -88 (KMFÖ-88) ve Alt Ekstremite Fonksiyon Testi (AEFT) ile, eklem hareket açıklığı (EHA) ayak bileği dorsifleksiyon açısı ve popliteal (pop) açının gonyometrik ölçümü ile, denge değerlendirmesi Becure Balance Sistem (BBS) platformu ile, kas boyutundaki değişiklikler medail gastrokenmius (m-gcm) ultrasonografik ölçümü ile, tedavi öncesi ve sonrası değerlendirildi. Olguların tamamında 8 haftalık NGT programı sonrası KMFÖ-88, AEFT, ayakbileği dorsifleksiyon açısı, popliteal açı ve m-gcm kalınlığı ölçüm skorlarında anlamlı değişiklikler saptandı (p <0.05).Tedavi sonunda, her iki grupta KMFÖ-88, AEFT, m-gcm kalınlık ölçümlerinde anlamlı iyileşme görülürken AEFT ve m-gcm kalınlığındaki değişim RTG grubunda istatistiksel olarak daha yüksekti. (p<0,05). Ayak bileği dorsifleksiyon açısı ve popliteal açı ölçümleri sadece RT grubunda anlamlı bulundu. Becure balance sistemi değerlendirmelerinde her iki grupta da anlamlı fark gözlemlenmedi (p> 0.05). NGT'ye ek olarak uygulanan RT ve GY egzersizleri klinik parametreler ve kas kalınlığı üzerinde anlamlı sonuçlar gösterdi.

Cerebral Palsy (CP) is a permanent disorder in the developing fetal or infant brain, affecting the movement and sensory systems, causing limitation in motor skills. The aim of the study was to investigate the effects of bacward walking (BW) and rebound therapy (RT) exercises with functional and objective measurement methods, in children with CP. The study included 27 cases with hemiplegic cerebral palsy who are in levels I and II according to Gross Motor Function Classification System. All the cases included in the study underwent a neurodevelepmontal therapy (NDT) program 3 times a week for 8 weeks; all exercise session was performed with a pediatric aphysiotherapist. After 8 weeks,cases were randomly assigned to a RT (n=14) and BW (n=13) group. RTG program included NDT and RT exercises, the BWG group's program included BW exercises in addition to NDT, 3 times for 12 weeks. We used Gross Motor Function Measurement (GMFM-88) scale and Lower Extremity Function Test (LEFT) for determining the level of functionality, manual goniometre for determining Range of motion (ROM) ( ankle dorsiflexion and popliteal angle), Becure Balance System (BBS) for determining the balance, ultrasonographic measurement of the medial gastrocnemius (m-gcm) for determining the changes in muscle thickness (MT) before and after the treatment. After 8 weeks NDT ,significant changes were found in KMFÖ-88, LEFT, ankle dorsiflexion and popliteal angle, m-gcm MT (p <0.05),in all cases. In both groups, significant changes were found in KMFÖ-88, AEFT, m-gcm MT, while AEFT and m-gcm in RTG showed statistically more improvement than BWG. ROM were significiant in only RTG. In both groups, there were no significiant difference in the change scores of FBS. RT and BW exercises which performed in addition to NGT showed significant results on clinical parameters and muscle thickness.