Saf ses odyometride dar bant ve geniş bant gürültünün santral inhibisyon üzerine etkisinin işitme kayıplı bireylerde incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada dar bant ve geniş bant gürültü kullanımının işitme kayıplı bireylerde santral inhibisyon değerlerine olan etkilerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: 37 kişiye öncelikli olarak otoskopik bakı, saf ses odyometrisi, konuşma odyometrisi ve timpanometrik değerlendirmeleri yapılarak işitme kaybının lokalizasyonu, tipi ve derecesi belirlenmiştir. Ardından katılımcıların saf ses işitme eşiklerindeki değişiklikler test edilmeyen kulağa sırasıyla gürültü verilmeden, dar bant ve geniş bant gürültü verilerek test edilmiştir. Bulgular: Sensörinöral işitme kayıplı olgularda 250, 500, 2000 ve 8000 Hz frekanslarında; iletim tipi işitme kayıplı olgularda ise 250,500 ve 1000 Hz frekanslarında geniş bant gürültü kullanımı, eşik kaymasını azaltarak eşiklerde istatistiksel olarak anlamlı değişikliğe neden olmuştur (p<0,05). Sonuç: Çalışmamızda iletim tipi ve sensörinöral tip işitme kayıplarında geniş bant gürültünün kullanımının eşik kaymasını azaltarak daha güvenilir eşik tayinine neden olduğu tespit edildi.

Objective: This is a study which compares the effects of narrowband noise versus wideband noise on central inhibition values in individuals with hearing loss. Material and Methods: Thirty-seven subjects were primarily examined for otoscopic examination, pure tone audiometry, speech audiometry, and tympanometric evaluations; then demonstrated localization of hearing loss, type and degree of hearing loss. Similarly, pure tone thresholds were tested in three different conditions while applying narrowband and wideband noise as well as without any masking noise using contralateral route. Results: In cases with sensorineural hearing loss, at frequencies of 250, 500, 2000 and 8000 Hz; In cases with conductive hearing loss, the use of wideband noise at frequencies of 250,500 and 1000 Hz reduced the threshold shift, causing a statistically significant change in the thresholds (p<0.05). Conclusion: In our study, it was found that the use of wideband noise in conductive and sensorineural hearing losses decreased threshold shift and caused more reliable threshold determination.