Parents views on being with their children during the process of resuscitation: Intensive care unit example

Abstract

Objective: The study was made descriptively and methodologically to determine parents' views about being with their children during the resuscitation. Materials and Methods: The study's universe was the parents whose infants and childrenwere staying inthe pediatric intensive care units of a private university hospital in Istanbul, and the sampleconsisted of222 parents who volunteered to participate in the study between June 2018 and February 2019. The data were collected with “Introductory Information Form” and "Parents' Opinion Form Regarding Parents' Views During Resuscitation" (cronbach alpha: .85) by the researchers. The data obtained in the study were analyzed using the licensed SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 22.0 program. Results: Within the scope of the research, parents; that want to be in the resuscitation room (64.0%), parentswho have lost their relatives before, but have not witnessed the resuscitation process (88.3%), parents who thought that the healthcare professionals should receive training on the subject (89.2%),parents who believe that all the applications required to be performed to their children in the resuscitation room were made. (76.6%), parents who expect a suitable environment to say goodbye to their children after the resustication (78.4%), parents expecting to be supported by healthcare workers when they are in resustication rooms(84.2%),parents whodemandimprovements in revitalization procedures for families in healthcare institutions (85.6%) were determinedrespectively. Conclusion: Results demonstrate thatcomprehensive procedures and protocols forpresence ofthe children’s parentsinthe children’s resustication rooms in health institutions should be developed and standardized.

Giriş ve Amaç: Bu çalışma, ebeveynlerin canlandırma sırasında çocuklarının yanında bulunmaya ilişkin görüşlerini belirlemek amacıyla, tanımlayıcı ve metodolojik olarak yapılmıştır. Klinik çalışmalarda etkinliği kanıtlanmış olmasına rağmen, daratumumabın gerçek yaşam verilerinden elde edilen literatür bilgileri ülkemizde oldukça sınırlıdır. Bu nedenle merkezimizde daratumumab ile tedavi edilen hastaların karakteristik özelliklerini ve yanıt oranlarını incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Araştırmanın evrenini, İstanbul'daki özel bir üniversite hastanesinin bebek ve çocuk yoğun bakım ünitelerinde bebek ve çocukları yatan ebeveynler,örnekleminiise Haziran 2018-Şubat 2019 tarihleri arasında araştırmaya katılmaya gönüllü olan 222 ebeveyn oluşturmuştur. Veriler, araştırmacılar tarafından “Tanıtıcı Bilgi Formu” ve “Canlandırma Sırasında Ebeveyn Görüşlerine İlişkin Veli Görüş Formu” (cronbach alpha: .85) ile toplanmıştır. Çalışmada elde edilen veriler lisanslı SPSS (Statistical Package for Social Sciences) Windows 22.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Araştırma kapsamında; ebeveynlerin canlandırma odasında bulunmak istedikleri (%64.0), daha önce yaşamını kaybeden bir yakınının canlandırma işlemine tanıklık etmedikleri (%88.3), sağlık çalışanlarının konuya ilişkin eğitim almasını düşündükleri (%89.2), canlandırma odasında bulunmalarının çocuklarına yapılması gereken tüm uygulamaların yapıldığına inanmalarını sağlayacağı (%76,6), canlandırma işleminden sonra çocuklarıyla vedalaşmak için uygun bir ortam bekledikleri (%78,4), ailelerin canlandırma odasında bulundukları takdirde sağlık çalışanları tarafından desteklenmeyi bekledikleri (%84,2), sağlık kurumlarında ailelere yönelik canlandırma prosedürleri geliştirilmesini istedikleri (%85,6) saptanmıştır. Sonuç: Bulgular, sağlık kurumlarında çocukların canlandırma odasında ebeveynlerinin bulunmasına yönelik kapsamlı protokol ve prosedürlerin geliştirilerek standardize edilmesi, gerektiğini göstermektedir.