Çocuklarda akut solunum yetmezliğinde noninvaziv ventilasyon

Abstract

Noninvaziv ventilasyon (NIV) kullanımı çocukluk yaş grubunda giderek artmakta ve önem kazanmaktadır. Bu çalışma, NIV’nin kullanım alanlarından biri olan akut solunum yetmezliğindeki etkinliğinin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntemler: 2010-2015 yılları arasında akut solunum yetmezliği nedeni ile servisimizde izlenen ve NIV yöntemlerinden biri olan iki düzeyli pozitif havayolu basıncı [bilevel positive airway pressure (BiPAP)] kullanılan 29 hasta retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Hastalarımızın yaşları ortalama 8±6 yıl (2 ay18 yaş; E/K=19/10) idi. On altısında Tip 1, 13’ünde Tip 2 solunum yetersizliği nedeni ile BiPAP başlandı. Kronik hastalığı olan hasta sayısı 19, kronik hastalığı olmayan hasta sayısı ise 10 idi. Hastalar ortalama 53±45 (10-172) saat BiPAP kullandılar. Hastalarda; oksijen ihtiyacı, oksijen satürasyonu (SpO2), kalp tepe atımı (KTA), dakika solunum sayısı (DSS), kan gazında pH, parsiyel karbondioksit basıncı pCO2, gibi parametrelerde başlangıç değerlerine oranla 24. saat ve son değerlerde istatistiksel olarak anlamlı düzelme saptandı (p<0,05). Kronik hastalığı olanlarla olmayan hastalar ve NIV başarılı olan hastalarla olmayanlar karşılaştırıldığında başlangıç, 24. saat ve son bakılan; pH, pCO2, SpO2, KTA, DSS parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0,05) NIV başarı oranı %65,5 idi. BiPAP uygulanması sonrasında 13 hastanın solunum desteği ihtiyacı ortadan kalktı, 6’sı BiPAP ile taburcu olurken, 10’unda mekanik ventilatöre geçildi. Mekanik ventilatöre geçilen hastaların 2’si kaybedildi. Sonuç: NIV çocuklarda akut solunum yetmezliklerinde öncelikle tercih edilmelidir.

Use of non-invasive ventilation (NIV) in children with acute respiratory failure is increasing and gaining importance. The aim of this study is to evaluate the efficacy of NIV in children with acute respiratory failure. Material and Methods: Twenty-nine patients were treated for acute respiratory failure with NIV by using bilevel positive airway pressure (BiPAP) between 2010-2015 in our department. The data from patients were obtained retrospectively. Results: The average age of patients was 8±6 years (2 month-18 years; M/F=19/10). The indications of NIV were Type 1 and Type 2 acute respiratory failure, for which we analyzed data from 16 and 13 patients, respectively. The mean duration of BiPAP usage was 53±45 (10-172) hours. In terms of parameters such as pH, partial carbon dioxide pressure (pCO2), oxygen saturation (SpO2), level of oxygen demand, heart rate and breath per minute (BPM), there were statistical differences between the levels measured at onset, at the 24. hours and at the end of BiPAP application (p<0,05). There was no statistical difference between the patients with failure of NIV and the patients without failure of NIV, in terms of parameters such as pH, pCO2, SpO2, BPM and heart rate. The success of NIV was 65.5%. After BiPAP application, 13 patients no longer needed ventilatory support. Six of the patients were discharged with BiPAP and 10 of the patients needed intubation. Two of the patients who needed mechanical ventilation died (p>0,05). Conclusion: NIV should be preferred in children with acute respiratory failure.