Nonalkolik yağlı karaciğer hastalığında egzersiz uygulamalarının karaciğer yağlanması ve fiziksel uygunluk üzerine etkisi

Abstract

Egzersiz eğitimleri NAYKH tedavisinde birinci basamakta yer almasına rağmen, kombine egzersiz programlarında tüm beden vibrasyon eğitiminin yer aldığı araştırma ile karşılaşılmamıştır. Amacımız, sedanter NAYKH tanılı bireylerde, aerobik eğitime eklenen aktif TBVE ya da taklit TBVE uygulamalarının karaciğer yağlanması, fibrozis düzeyi (FibroScan), karaciğer enzimleri, insülin direnci, lipit profili, glisemik kontrol belirteçleri (biyokimyasal analiz), kardiyovasküler uygunluk (egzersiz tolerans testi), fiziksel uygunluk (antropometri, vücut yağ oranı, kas kuvveti ve fiziksel performans (süreli performans testleri) üzerine etkisini incelemekti. NAYKH tanılı 31 hasta (44,39±8,74), AE+aTBVE grubu (n:15), AE+tTBVE grubu (n:16) olacak şekilde blok randomizasyon ile iki gruba ayrıldı. Eğitimler % 60-80 maxKAH iş yükünde, fizyoterapist eşliğinde 165dk/hafta olacak şekilde 24 seans devam ettirildi. Egzersiz eğitimleri sonrasında her iki grupta da katılımcıların fiziksel aktivite düzeyleri, kardiyovasküler ve fiziksel uygunluk parametrelerinde anlamlı iyileşme görüldü (p<0,05). Her iki grubun da karaciğer enzimleri (AST, ALT) ve istirahat sistolik kan basıncı değerlerinde belirgin düşüş kaydedildi (p<0,05). AE+aTBVE alan grupta insülin direnci, serum bilürübin düzeyleri, istirahat diyastolik kan basıncı ve quadriseps kas kuvvetinde gruplararası fark yaratacak düzeyde belirgin iyileşme görüldü(p<0,05).AE+tTBVE grubunda (Δ=-4,13±38,66 dB/m p:0,676) intrahepatik yağ içeriğinin (CAP) artmadan korunduğu gözlenirken, aktif vibrasyon eklenen grupta (Δ=-29,27±37,91 dB/m p<0,05) belirgin iyileşme görüldü. Aktif vibrasyon eklenen aerobik grupta anlamlı olmak üzere, her iki grupta karaciğer fibrozis değerlerinde düşüş olduğu gözlendi. Çalışmamız sedanter NAYKH tanılı bireylerde aerobik eğitime aktif vibrasyon eklenmesi ile hastalık patogenezinde rol alan bazı değişkenler üzerinde daha etkili sonuçlar alınabildiğini gösteren ilk çalışmadır.

Although exercise training was in the first step in the treatment of NAFLD, no research met involving whole body vibration training in combined exercise programs. The aim of the study is to examine the effect of active or shamWBVT applications which added to aerobic training on liver steatosis, fibrosis level (FibroScan), liver enzymes, insulin resistance, lipid profile, glycemic control markers (Biochemical Analysis), cardiovascular fitness (Exercise Tolerance Testing), physical fitness (anthropometry, body fat ratio, muscle strength) and physical performance in patients with sedentary NAFLD. Thirty one patients with a diagnosis of NAFLD (44,39±8,74), AE + aWBVT (n:15) group, and AE+sWBVT (n:16) group were randomly composed. The trainings were continued at 60-80% maxHR workload, 165min/week and 24 sessions with a physiotherapist. Liver enzymes (AST, ALT) and resting systolic blood pressure values were significantly decreased in both groups (p<0.05). AE + aWBVT group showed significant improvement in insulin resistance, serum bilirubin levels, resting diastolic blood pressure, and quadriceps muscle strength between groups (p<0.05). In the AE + sWBVT group (Δ=-4,13±38,66 dB/m p˃0,05), the intrahepatic fat content (CAP) was maintained, whereas the active vibration group (Δ=-29,27±37,91 dB/m p<0,05) showed recovery. The aerobic group which added active vibration showed significant imrpovements while the other group showed clinical but not statistically decrease in liver fibrosis levels. The study presented is the first research to show that active vibration added to aerobic training, has an positive impact on some values which act on pathogenesis in sedentary patients with NAFLD.