Manuel tedavi ve nöromusküler egzersiz programının sakroiliak eklem disfonksiyonu kaynaklı bel ağrısı ve mobilite üzerine etkilerini araştırma

Abstract

Sakroiliak eklem disfonksiyon sendromu (SİEDS) yaygın olarak tartışılan bir bel ağrısı kaynağıdır. Mobilizasyon, manipülasyonlar ve egzersizler sakroiliak eklem disfonksiyonunda pozisyonel bozukluğu düzeltmekte sıklıkla kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı SİEDS olan hastalarda konvansiyonel tedavinin, mobilizasyon tekniklerinin ve nöromusküler egzersiz programının ağrı, fonksiyonellik ve spinal mobiliteye etkisini araştırmaktır. Çalışmaya yaş aralığı 18-60 arasında SİEDS tanılı 45 birey dahil edildi ve katılımcılar randomize olarak Mobilizasyon Grubu(n=30), Nöromüsküler Egzersiz Grubu(n=30) ve Kontrol Grubu(n=30) olarak üç gruba ayrıldı. 30 dakikalık seanslar şeklinde, haftada 3 kez olmak üzere 4 hafta boyunca toplam 12 seans mobilizasyon grubuna manuel terapi teknikleri, nöromüsküler egzersiz grubuna egzersiz programı, kontrol grubuna konvansiyonel tedavi programı uygulandı. Bireyler tedavi önce ve sonrasında ağrı için Görsel Analog Skalası (GAS) ile, fonksiyonellik Schober testi (ST), engellik için ise Oswestry Engellilik Anketi (OEA) ile değerlendirildi. Grup içi değerlendirmelerde tüm gruplarda GAS, ST, OEA skorlarında anlamlı iyileşme bulundu (p<0.05). Gruplar arası değerlendirmelerde GAS, ST, OEA skorlarında mobilizasyon grubu lehine anlamlı fark bulundu (p<0.05). SİEDS'li bireylerde konvansiyonel tedavi programı, mobilizasyon teknikleri ve nöromusküler egzersiz programi ağrı, fonksiyonellik ve spinal mobiliteyi iyileştirmede etkili olabilir. Mobilizasyon teknikleri SİEDS'li bireylerin ağrı, fonksiyonellik ve spinal mobiliteleri üzerinde konvansiyonel tedavi programi ve nöromusküler egzersiz programina göre daha etkili olabilir.

Sacroiliac joint dysfunction syndrome (SIEDS) is a widely discussed source of low back pain. Mobilization, manipulations and exercises are frequently used to correct positional disorders in sacroiliac joint dysfunction. The aim of this study was to investigate the effects of conventional treatment program, mobilization techniques and neuromuscular exercise program on pain, functionality and spinal mobility in patients with SIEDS. 90 individuals with a diagnosis of SIEDS between the ages of 18-60 were included in the study and the participants were randomly divided into three groups as Mobilization Group (n=30), Neuromuscular Exercise Group (n=30) and Control Group (n=30). In the form of 30-minute sessions, 3 times a week for 4 weeks, a total of 12 sessions of manual therapy techniques were applied to the mobilization group, exercise program to the neuromuscular exercise group, conventional treatment program to the control group. Individuals were evaluated with the Visual Analogue Scale (GAS) for pain before and after treatment, the Schober test for functionality (ST), and the Oswestry Disability Questionnaire (OEA) for disability. In intragroup evaluations, significant improvement was found in GAS, ST, OEA scores in all groups (p<0.05). In the evaluations between the groups, a significant difference was found in favor of the mobilization group in GAS, ST, OEA scores (p<0.05). Conventional treatment, mobilization techniques and neuromuscular exercise program can be effective in improving pain, functionality and spinal mobility in individuals with SIEDS. Mobilization techniques may be more effective on pain, functionality and spinal mobility of individuals with SIEDS than conventional treatment program and neuromuscular exercise program.