Cerrahi ve transkateter ventriküler septal defekt kapama operasyon öncesi ve sonrası bulgularının doppler ekokardiyografi ile değerlendirilmesi

Abstract

Konjenital kalp hastalıkları arasında biküspit aortik kapaktan sonra en sık görülen ventriküler septal defekttir (VSD). Septum interventriculare, her iki ventrikül arasında bulunmakla birlikte pars muscularis ve pars membranaceus olmak üzere iki bölümden oluşur. Yüksek sensitiviteye sahip olan renkli Doppler transtorasik ekokardiyografi VSD'nin tanısı için en değerli araçtır. Defektin boyutu, lokalizasyonu ve defekt sayısı gibi morfolojik özelliklerin yanı sıra jet boyutu, şiddeti ve pulmoner arter basıncı gibi hemodinamik bilgileri de verir. Defektin boyutu ve lokalizasyonu klinik bulguları etkilemekle birlikte tedavi yaklaşımı için önem arz etmektedir. Günümüzde VSD için Anderson ve ark. ile Soto ve ark. tarafından yapılan sınıflandırma sıklıkla kullanılmaktadır. Çalışmamızın amacı, VSD için cerrahi kapama ile transkateter kapamanın kardiyak yapı ve fonksiyonları üzerindeki etkisini defektin çapı ile ilişkilendirerek operasyon öncesi, operasyon sonrası 1. aydaki ve operasyon sonrası 6. aydaki dönemlerindeki Doppler ekokardiyografik görüntüleri aracılığıyla karşılaştırarak ortaya koymaktır. Bu çalışmada cerrahi onarım yapılmış grup için 50 VSD hastası, transkateter yöntemle onarım yapılmış grup için ise 23 VSD hastası bulunmaktadır. Operasyon sonrası 1. aydaki kardiyak anotomi, geometri ve fonksiyonlardaki düzelme göz önüne alındığında daha hızlı düzelme saptanan parametreler RA minor aks (p=0,002), RA volüm (p=0,005) ve LPWs (p=0,013) için transkateter grupta olurken; KF (0,037) ve IVSd (p=0,012) için cerrahi grupta olmuştur. Operasyon sonrası 6. aydaki kardiyak anotomi, geometri ve fonksiyonlardaki düzelme göz önüne alındığında daha hızlı düzelme saptanan parametreler RA minor aks (p=0,014), RA volüm (p=0,004), TVDL (p=0,001), AV anulus (p=0,002), LPWs (p=0,002) için transkateter grupta olurken; EF (0,002), KF (p=0,002), EDV (p=0,016) ve SV (p=0,001) için ise cerrahi grupta olmuştur.

It is the most common seen ventricular septal defect (VSD) after bicuspid aortic valve among congenital heart diseases. The septum interventriculare is located between both ventricles and consists of two parts, the pars muscularis and the pars membranaceus. Color Doppler transthoracic echocardiography with high sensitivity is the most valuable tool for the diagnosis of VSD. It provides hemodynamic information such as jet size, severity and pulmonary artery pressure, as well as morphological features such as the size, localization and number of defect. Although the size and localization of the defect affect the clinical findings, it is also important for the treatment approach. Today, Anderson et al. and Soto et al. classification is often used. The aim of our study is to reveal the effects of surgical closure and transcatheter closure on cardiac structure and functions by comparing them with the diameter of the defect, by comparing them with Doppler echocardiographic images at preoperative, postoperative 1 month, and postoperative 6 months. In this study, there were 50 VSD patients in the surgical repair group and 23 VSD patients in the transcatheter repair group. Considering the improvement in cardiac anatomy, geometry and functions in the 1st month after the operation, the parameters that showed faster recovery were in the transcatheter group for RA minor axis (p=0,002), RA volume (p=0,005) and LPWs (p=0,013); it was in the surgical group for FS (0,037) and IVSd (p=0,012). Considering the improvement in cardiac anatomy, geometry and functions at the 6th month postoperatively, the parameters that showed faster recovery were RA minor axis (p=0,014), RA volume (p=0,004), TVDL (p=0,001), AV annulus (p=0,002 ), while in the transcatheter group in LPWs (p=0,002) parameters; EF (0,002), SF (p=0,002), EDV (p=0,016) and SV (p=0,001) parameters were in the surgical group.