Dengeli skor kart temelli yeni hizmet geliştirme uygunluğunun bulanık mantık çerçevesinde hibrit çok kriterli karar verme yöntemleri ile karşılaştırmalı analizi: Türk bankacılık sektörü üzerine bir uygulama

Abstract

Çalışmanın amacı, bankacılık sektörünün dengeli skor kart yöntemine uyarlanmış yeni hizmet geliştirme uygunluğu anahtar performans faktörleri ile Türk Bankacılık sektörünün rekabetçi uygunluğunun kamu, özel ve yabancı bankalar açısından karşılaştırmalı olarak analiz edilmesidir. Yeni hizmet geliştirme kavramı, yeni ekonomi süreci ile birlikte, hizmet işletmelerinin rekabetçi ortamda çok yönlü olarak dikkate alması gereken bir olgu haline gelmeye başlamaktadır. Özellikle, işletmelerin performans ölçümü ve hizmet uygunluğunun ölçümünde kriterlerin kurumsal karne temelinde tasnifi, işletmelerin hizmet geliştirme uygunluğuna hangi açılardan adapte olabildiğini yakından gösterebilmektedir. Bu nedenle, hizmet işletmelerinin etkin ve verimli faaliyet gösterebilmesi için kurumsal karneye göre yeni hizmet geliştirme uygunluk faktörlerinin yeniden düzenlenmesi; hibrit bir modelle yeni hizmet geliştirme uygunluğunun ölçümü ve ortaya çıkan sonuçlara göre işletmelerin yeni hizmet geliştirme önerilerinin sunulması açısından bu çalışmanın literatüre önemli katkıları olacağı düşünülmektedir. Bu çalışmanın özgün değeri, desteklenen literatür ile dengeli skor kart yaklaşımının revise edilen perspektiflerini kullanarak yeni hizmet geliştirme uygunluk modelinin önerilmesi; yeni hizmet geliştirme uygunluk faktörlerinin birbirinden bağımsız olma ve karşılıklı etkileşim varsayımları altında ağırlıklarının belirlenmesi; önerilen modelin Türk bankacılık sektörü?nde kamu, özel ve yabancı banka gruplarının performans ölçümünde hibrit çok kriterli karar verme yöntemleri kullanılarak karşılaştırmalı bir analiz oluşturulmasıdır. Çalışmadaki kuramsal yaklaşım, dengeli skor kart temelli yeni hizmet geliştirme uygunluğu faktörleri üzerinde kurgulanmış olup, faktörlerin kendi içindeki ağırlıkları bağımsızlık ve karşılıklı bağımlılık varsayımlarına göre bulanık mantığa dayalı Analitik Hiyerarşi Süreci ve Analitik Ağ Süreci yaklaşımları ile belirlenecektir. Türk bankacılık sektörünün yeni hizmet geliştirme uygunluk performansının ölçümünde ise, ağırlıklandırılmış faktörler kullanarak bulanık mantık temelli TOPSIS ve VIKOR yöntemleri kullanılarak sektörün göreceli uygunluğu ve performansı ölçümlenecektir. Çalışmanın temel hedefi, performans ölçümünde sıklıkla kullanılan dengeli skor kart yaklaşımının yeni hizmet geliştirme uygunluğu faktörlerine literatür tabanlı olarak uygulanarak yeni bir hizmet geliştirme uygunluk performans ölçüm modeli oluşturulması; önerilen modelin Türkiye için bankacılık sektörünün yeni hizmet geliştirme uygunluğunun ölçümünde kullanılması; ortaya çıkan bulguların kamu, özel ve yabancı bankaların uygulama sonuçları açısından karşılaştırılması ve yeni hizmet geliştirme uygunluğu açısından araştırma konusu Türkiye?deki banka gruplarına teknik ve sosyo- ekonomik önerilerde bulunulmasıdır.