Esnek pes planuslu bireylerde egzersiz tedavisinin etkinliği

Abstract

Çalışmamızın amacı, esnek pes planusa sahip bireylerde tabanlık uygulamasına ilave olarak verilen egzersiz tedavisinin etkinliğini araştırmaktı.Çalışmamız esnek pes planuslu yaşları 18-45 aralığında değişen 32 gönüllü birey üzerinde yapıldı. Değerlendirilen bireyler geliş sıralarına göre numaralandırılarak, tek sayıya sahip olanlar kontrol (n=16), çift sayıya sahip olanlar ise çalışma (n=16) grubuna alındı. Kontrol grubuna sadece tabanlık verilirken, çalışma grubuna aynı şekilde yapılan tabanlığa ilave olarak ev egzersizi programı verildi. Her iki grupta 8 hafta boyunca günlük 8 saat tabanlık kullanmakla birlikte, çalışma grubu verilen egzersizleri haftada 3 gün, günde 2 defa 15 tekrarlı olarak uyguladı. Pes planusu değerlendirmek için 'Feiss Çizgisi, Jack'in Parmak Kaldırma Testi, Ayak Postür İndeksi (FPI-6)', ağrıyı değerlendirmek için 'McGill Melzack Ağrı Anketi', fonksiyonelliği değerlendirmek için 'Ayak-Ayak Bileği Araştırması (FAOS)', eklem hareket açıklığını değerlendirmek için 'gonyometrik ölçüm', kas gücünü değerlendirmek için 'manuel kas testi', propriosepsiyonu değerlendirme için 'Ayak Bileği Aktif Pozisyon Hissi (ABAPH)', tedavi etkinliğini değerlendirmek için de 'Küresel Değişim Ölçeği (GROC)' kullanıldı. Tedavi sonrasında McGill Melzack, FAOS ve ABAPH değerlerinde her iki grupta anlamlı iyileşmeler görüldü (p<0,05). Feiss Çizgisi, kas gücü, EHA değerlerinde anlamlı fark görülmedi (p>0,05). Çalışma grubunda FAOS'un ağrı ve iş-günlük yaşam skorları ile GROC değerleri istatistiksel olarak daha üstündü (p<0,05). Tüm bu veriler sonucunda esnek pes planuslu bireylerde tabanlık uygulamalarının yanında verilen basit ev egzersizi programlarının fonksiyonellik ve hasta memnuniyeti açısından tedavi etkinliğini arttırdığı görüldü. Klinik tedavilerde bu deformiteye sahip bireylerde ortez uygulamalarına ilave olarak çeşitli ev egzersizlerinin kullanılmasının gerekli olduğu sonucuna ulaşıldı.

The aim of our study was to investigate the efficiency of exercise therapy in addition to the application of insoles in individuals with flexible pes planus. Our study was carried out on 32 volunteer individuals with flexible pes planus ages ranging from 18 to 45 years. The evaluated individuals were enumerated according to their arrival order, the odd numbers were included in the control group (n = 16) and the even numbers were included in the study group (n = 16). While only the insoles were given to the control group, the home exercise program was given to the study group in addition to the insoles. Both groups used insoles 8 hours a day for 8 weeks. The study group applied the exercises 3 times a week, twice a day for 15 times. To assess pes planus 'Feiss Line, Jack's Finger Lift Test, Foot Posture Index (FPI-6)', to assess pain 'McGill Melzack Pain Questionnaire', to assess functionality 'Foot-Ankle Research (FAOS)', to assess ankle motion range 'goniometric measurement', to assess muscle strength 'manual muscle test', to assess proprioception 'Ankle Active Position Sensation (ABAPH)', to assess treatment efficiency 'Global Change Scale (GROC)' were used. After treatment, McGill Melzack, FAOS and ABAPH values were significantly improved in both groups (p <0.05). There was no significant difference in Feiss Line, muscle strength, EHA values (p> 0.05). In the study group, pain and work-daily life scores of FAOS and GROC values were statistically superior (p <0.05). As a result of all these data, it was seen that simple home exercise programs which are given besides the insoles applications in individuals with flexible pes planus increased the effectiveness of treatment in terms of functionality and patient satisfaction. In clinical treatments, it was concluded that it is necessary to use various home exercises in addition to orthosis applications in individuals with this deformity.