Huzurevinde yaşayan geriatriklerde uyku düzeninin mobilite ve yaşam kalitesine etkisi

Abstract

Çalışmadaki amacımız huzurevinde yaşayan geriatriklerde uyku düzeninin mobilite ve yaşam kalitesi üzerine etkisini araştırmaktı. Çalışmamız Barınyurt Huzurevi ve Galatasaraylılar Yurdu Aileden Biri Huzurevi ve Bakımevi'nde yaşayan 50 geriatrikle gerçekleştirildi. Gündüz uyku hali olmayan(grup 1) ve gündüz uyku hali olan(grup2) 25'er kişilik iki grup oluşturuldu. 65 yaş üstü,çalışmaya gönüllü,iletişim kurulabilen ve Standard Mini Mental Test(SMMT) skoru 23 ve üstü olan yaşlılar alındı. Uykuluk seviyesi için Ephworth Gündüz Uykululuk Skalası, Uyku kalitesi için Pittsburg Uyku Kalitesi İndexi(PUKİ),mobilite için Tinetti Denge ve Yürüme Değerlendirilmesi(TDYD) ve yaşam kalitesi için Dünya Sağlık Örgütü Yaşlılar için Yaşam Kalitesi İndexi(WHOQOL-OLD) kullanıldı. Yapılan değerlendirmeler sonucunda gündüz uykuluk hali olan grupta PUKİ toplam skoru (p=0,001), TDYD alt denge skoru(p=0,00) ve toplam skorları (p=0,006) arasında istatistiksel olarak anlamlı azalma olduğu bulundu. TDYD yürüme skorunda anlamlı değişiklik bulunmadı(p=0,162). Her iki grupta yaşam kalitesi açısından fark bulunmadı. Geriatriklerde yaşam kalitesi arasında fark bulunmazken, gündüz uykuluk hali olan grubun mobilitesinin ve özellikle dengesinin daha bozuk olduğu görüldü. Geriatriklerde düşme riskinin azaltılması için uyku düzenin sağlanması, mobilite ile dengeyi arttırılması gerekli olduğu sonucuna varıldı.

Our objective in this study was to research the effect of sleeping routine on mobility and quality of life for geriatric patients living in nursing homes. Our study was conducted on 50 geriatric people residing in Barınyurt Nursing Home and Galatasaraylılar Yurdu Aileden Biri Nursing and Rest Home. Two groups of 25 people each were formed, ones without daytime sleepiness (group 1) and ones with daytime sleepiness. Old people over 65 years of age, who are willing to cooperate, able to communicate and have a score of 23 and over from Standard Mini Mental Test(SMMT) were taken. Ephworth Sleepiness Scale was used to assess sleepiness level, Pittsburg Sleep Quality Index (PSQI) was used for measuring Sleep Quality , Tinetti Balance and Gait Assessment (TBGA) was used for mobility assessment and WHOQOL-OLD was used for quality of life. As a result of the assessments conducted, it was found that there was a statistically meaningful decrease in total PSQI score (p=0,001), TBGA lower balance score (p=0,00) and total scores (p=0,006) in the group with sleepiness. No meaningful change was found in TBGA gait score (p=0,162). No meaningful change found in WHOQOL-OLD score (p=0,369). It was seen that the mobility and especially the balance of the geriatric patients with sleepiness was more impaired. The conclusion was attained that sleeping routine and the mobility and balance must be increased in order to reduce the risk of falling in geriatric patients.